Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1888, Qupperneq 109

109
ir hjer minnast þín með elsku og einlægri virðingu,
en jeg er ætíð
þinn af hjarta elskandi vin
Arni Helgason.
þ>etta distichon hefir Egilsen skrifað framan á
þína íslenzk-svensku grammatík, sem jeg á:
Raskius arctoæ reserans penetralia linguae
Egregium nomen semper in orbe geret1.
B. Frá Bjarna Thorsteinssyni.
5.
Khöfn þann 26. sept. 1817.
í því nýja stafrofskveri frá Leirgerði er latínskt
1) Sbr. Ljóðmæli Sveinbjarnar Egilssonar bls. 272. Hið
fyrsta brjef sem til er frá Árna Helgasyni til Jtasks er skrifað
í Breiðholti 5. ágúst 1817. Eitt brjef er til yngra en það, sem
hjer er prentað siðast. Er það skrifað eptir dauða Rasks
(Görðum 3. marz 1833), áður en lát hans frjettist til íslands.
Jar minnist Árni á sjúkleika Jtasks svofelldum orðum: „f>ú
getur ekki um veiki þína í mínu brjeíi, en nðgu margir hafa
samt orðið til að segja mjer af henni, hvað sem þeim hefir til
gengið. þjer ætlar að fara eins og Hektor; menn eru farnir að
gráta þig lifandi. J>að hefði farið betur, að menn hefðu haft
vit til að meta þig, eins og þú varst og ert verður, meðan þú
lifir11. Hann getur þess og, að Magnús konferensráð Stephensen
sje að kveðja þetta líf, og segir: „Hann er merkilegur maður
i íslands sögu á þessum timum. Post f'ata quiescit livor".
(J>. e. „eptir dauðann þagnar öfundin“).