Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1890, Qupperneq 142

aldrej yfirbugað allt til þessa, þó persakonungr Naðir
skák leitaðist við að þvfnga það með óteljandi miklum
her, sem að miklu leiti týndist á fjalli; þó eru enn þá
eptir margir höfðíngjar og þjóðakynkvíslir sem ræna og
drepa bæði menn og hesta; miklum mun er samt hættu-
laussra að ferðast hér nú heldr enn áðr verið hefir. —
Margir þjóðverjar eru híngað komnir til þess að taka
upp Nýlendur, þeir eru helzt ættaðir úr Vurtembergi og
vínglaðir í trúnni æði mikið; þeir hugsa t. d. að Jesus
muni koma híngað að tveggja ára fresti, til þess að byrja
þúsund-ára-ríkið, og eru hér komnir svo sem til að taka
á móti honum, þess vegna byggja þeir eingin hús þvf
þess mun þá eiugin þörf; sá ecki og safna eeki í hlöð-
ur, mikill fjöldi er útaf dauðr í vesæld og órækt, sem
hefir ollað nockurskonar pest á meðal þeirra. Hér var
brúðkaup hjá þeim fyrir skömmu, mér var og boðið af
því eg hafði léð brúðgumanum, dávænum úngum pilti,
30 speciur til að þekja fyrir kofakornið sem haun átti
að búa f. A kveldi váru gerzkir dátar feingnir til að
leika á hljóðfæri fyrir gestum enn ecki voru borðin burt-
tekin, svo að ómöguligt var að dansa, sem ecki heldr
var álitið sómasamligt. Endiliga réðst þó brúðguminn í
dansa með brúðinni vals, hálfdruckinn bóndi saung enn
öldúngarnir sem voru að skrafa um þessa seinustu og
verstu tíma litu heldr skackt til, þó þögðu allir af því
það var meira leikr heldr enn dans. Eg sat undir
dryckjuborði og skrafaði við ofrvinalegan mann (því vinr
af vín er dregið), en ecki mjög skemtiligan, ég stóð
þarfyrir upp og sagði við þá úngu pilta sem horfðu á:
við úngir menn eigum ecki að þola það að brúðguminn
leiki einn við brúðina svo snemma, við skulurn taka hana
af honum í kveld þangað til farið er að hátta, svo að
hann skal aldrej fá að dansa með henni optar í allt
kvöld. Vel er talað, sagði hann, enn húu brosti við, ég
tók hana við höndina, en hann systur hennar, og hvör
piltrinn sína stúlkuna, varð þá að taka burt borð og
stóla og fór allt að dansa sem ganga mátti, þangað til