Náttúrufræðingurinn - 1980, Síða 15

þeirri stofnun, sem hann hafði látið i té
mest af starfsorku sinni og raunar byggt
upp að miklu leyti. Þá féll honum þungt
að sjá fram á það, að geta ekki lokið
þeim mörgu verkefnum, sem hann hafði
unnið að í áratugi.
Ævistarf Finns Guðmundssonar var
fyrst og fremst brautryðjenda- og upp-
byggingarstarf, sem mun koma eftir-
komandi náttúrufræðingum til góða.
Hann kom margvíslegum málum til
leiðar, þrátt fyrir tíðum þungan róður.
En Finnur Guðmundsson var enginn
meðalmaður. Hann lét sínar skoðanir í
ljós, þótt þær féllu í misjafnan jarðveg
og þvert á skoðanir annarra. Ahrif hans
urðu meiri fyrir það, að hann átti auð-
velt með að beita orðum sínum þannig
að tekið var eftir. Naut hann þá einnig
þekkingar sinnar á ýmsum málefnum.
Sannfæringarkraftur hans gat verið jafn
mikill hver sem málefnagrundvöllurinn
nú var. Finnur var málkunnugur mjög
mörgum. Mér fannst oft eins og annar
hver maður væri skólabróðir hans eða
kunnugur honum á einn eða annan
hátt. Flestir þekktu hann líka i sjón, en
maðurinn var líka allur þannig gerður
að ósjálfrátt var tekið eftir honum.
Finnur var mjög hár vexti og gat verið
aðsópsmikill, ef hann vildi það við hafa.
Peter Scott og James Fisher, förunautar
Finns í Þjórsárveraferðinni 1951, til-
einkuðu honum bókina „A Thousand
Geese“. Tileinkunin er einkar vel orðuð
og endurspeglar Finn í meir en einum
skilningi og hljóðar: „May his shadow
never grow less“, eða lauslega þýtt
„Megi skuggi hans aldrei minnka“.
Ævar Petersen.
RITSKRÁ FINNS GUÐMUNDSSONAR
1932 Beobachtungen an islándischen
Eiderenten (Somateria m. mollissima).
Beitr. FortPflBioI. Vögel 8: 85 — 97,
142—147.
— Farfuglar og fuglamerkingar. Nátt-
úrufr. 2: 71—80.
— Æðarkóngur (Somateria spectabilis
(L.)). Náttúrufr. 2: 87—88.
— Auslándische Beringungszentralen.
Island. Vogelzug 3 (3): 139— 140.
1936 (ásamt G. Timmermann). Ein
Besuch der Mantelmöwenkolonie auf
der Insel Sandey im Thingvallavatn
(Siidwest-Island). Beitr. FortPflBiol.
Vögel 12: 14—21.
1937 Rannsóknir á islenzku sjávarsvifi.
Náttúrufr. 7: 58—67.
— Um fæðu íslenzku rjúpunnar. Nátt-
úrufr. 7: 163— 168.
— Das Oberfláchennetzplankton der is-
lándischen Kústengewásser nach den
Ergebnissen einer Rundfahrt. Ber.
dtsh. Komm. Meeresforsch. Neue
Folge, 8: 220-268.
— Svifrannsóknir í þágu fiskiveiðanna.
Ægir 30: 181 — 183.
1938 Ritfregn. (Gúnter Timmermann: Die
Vögel Islands. Erster Teil, 1. Hálfte.
109 síður, 9 myndir. Vísindafélag Is-
lendinga (Societas Scientiarum Is-
landica) XXI. Reykjavík 1938) Nátt-
úrufr. 8: 47 — 48.
— Fuglanýjungar. Náttúrufr. 8: 164—
167.
1939 Nýr fugl. Náttúrufr. 9: 44—45.
— Ritfregn. (Magnús Björnsson: Fugla-
bók Ferðafélags íslands. Árbók F.f.
1939). Náttúrufr. 9: 148— 150.
1940 Fuglanýjungar I. Náttúrufr. 10:
4-34.
— (ásamt Geir Gígja). Vatnakerfi
Ölfusár-Hvitár. Rit Fiskid. nr. 1. 78
bls.
1941 Æðarvarp og dúntekja á Islandi.
93