Náttúrufræðingurinn - 1980, Blaðsíða 70

hreiður 1975. Auk þess 16 svartbakshreiður.
- Skráð 1951 (B.S.). Bergsveinn getur
cinnig um dílaskarfsvarp 1951 á Dilk, um 3
km suðvestan Steindórseyja.
Lambey, 65 05 N 22 13 V, Hvammsfirði.
Há (14 m), sæbrött eyja með graslendi og
nokkru mýrlendi. Dreift toppskarfsvarp ut-
an í klettunum, um 47 hreiður 1975. Mikil
lundabyggð, um 100 (?) svartbakshreiður;
aðrir varpfuglar m.a. fýll og æður. — Skráð
sem dilaskarfsvarp 1951 en upplýsingar af
þessu svæði voru sennilega ekki nákvæmar
(B.S.) og má ætla að toppskarfur hafi orpið
alllengi í Lambey.
Eyjarbarn, Gilsfirði, 65 26 N 21 52 V. Flatt,
ógróið klappasker. Alls 76 dílaskarfshreiður
1975. — Askrá 1951 (B.S.).
IJnifssker, 65 25 N 22 04 V. Mjög stórgrýtt,
ógróið klappasker. Alls 82 dílaskarfshreiður
1975. — í Hnífsskeri varp áður cnginn
skarfur, jrar til um 1955. 1 júní—júli |rað ár
sást enginn skarfur, en um mánaðamótin
september—október voru jrar um 20 díla-
skarfsungar að verða fleygir. Árið eftir voru
hreiðrin um 120. Upp frá þessu hefur díla-
skarfur orpið að staðaldri í Hnífsskeri
(K.G.). — Á skrá B.S. 1951 er getið um
dílaskarfsvarp í Holtaskeri, 5 km austar, en
[)ar hefur ekkert varp verið nú hin síðari ár.
K.G. minnist þess ekki að skarfur hafi orpið í
Holtaskeri. Þá mun dílaskarfur hafa orpið á
fíugskeri, um 2 km suðvestur af Hnífsskeri
(Æ.P. eftir ábúanda í Tjaldanesi).
Svörtusker, 65 27 N 22 05 V (Miðhús).
Stórgrýtt, lítt gróið klappasker. Alls um 67
dílaskarfshreiður 1975. — Á skrá B.S. 1951.
Einhver vottur af toppskarfi hefur orpið í
Svörtuskerjum (Sveinn Guðmundsson).
Fagurey, 65 22 N 22 08 V. Hár, grasi vax-
inn hryggur, klettafláar að norðvestan en
aflíðandi fjörur að suðaustan. Dílaskarfs-
varp 1975, alls um 70 hreiður, á gróðurlaus-
um, flötum klöppum syðst á eynni. Topp-
skarfsvarp, einnig um 70 hreiður 1975, utan í
klettunum að norðvestan. Auk þess nokkur
lundabyggð og mikill æðarfugl. — Díla-
skarfur var nýfarinn að verpa í Fagurey
1973; toppskarfur byrjaði að verpa þar
skömmu fyrir 1970 (K.G.).
Sveinssker, 65 24 N 22 17 V. Lágt, grýtt og
lítt gróið klappasker. Alls 70 dílaskarfs-
hreiður 1975, auk jjess 1 svartbakshreiður.
— Ólafur Árnason (1957) segir í lýsingu
Reykhóla 1746 að jrar finnist skarfur í einu
skeri. B.S. (1951) getur um dílaskarfsvarp í
Sveinsskeri og auk |>ess i Skarfaskeri (rúmlega
1 km austar) og Orustuskeri (um 4 km austar).
— Árið 1973 varp dílaskarfur í Sveinsskcri
en ekki í öðrum Reykhólaeyjum og hafði
fækkað næstu ár á undan. Áður varp hann í
Svörtuskerjum, var farinn að verpa í Boðaskeri í
nokkur ár og varp einnig áður í Svartbakaskeri
(Samúel Björnsson). Þessi sker eru öll innan
2 km frá Sveinsskeri. — Dílaskarfsvarp hefur
[>ví verið stöðugt i Sveinsskeri a.m.k. eftir
1950, en c.t.v. miklu lengur, en hins vegar
óstöðugt í 5 öðrum skerjum i næsta ná-
grenni.
Svarlbakasker við Ásmóðarey, 65 21 N 22 19
V. Alveg ógróiö klappasker, 5 m hátt. Díla-
skarfsvarp, alls 74 hreiður 1975. Auk j>ess
sást 1 svartbakur á hreiðri. — Nafnið á
skerinu virðist nokkuð á reiki, Svartbakasker
er skv. Herforingjaráðskortinu. Sennilega er
þetta sama skerið og B.S. skráir sem Ásmóð-
arklett, og |>ar hefur j>vi verið dilaskarfsvarp
1951. K.G. kannast aðeins við nafnið
Skarfasker á |>essu skeri.
Ásmóðarey, 65 20 N 22 20 V. Há (13 m)
graseyja, með meira eða minna hallandi
klettabökkum. Alls um 116 toppskarfshreið-
ur 1975, auk j>ess um 134 fýlshreiður, a.m.k.
17 svartbakshreiður og mikið af lunda. — Á
skrá B.S. 1951. Finnur Guðmundsson kom í
Ásmóðarey 21. 5. 1951 og áætlaði að [>ar
væru 100—150 toppskarfshreiður. Sam-
kvæmt [>ví hefur varpið haldist svipað, en
Kjartan Guðmundsson telur að það hafi
sennilega minnkað á seinni árum.
Svartbakasker við Ballará, 65 14 N 22 30 V.
Lágt, gróðursnautt klappasker. Dílaskarfs-
varp á miðju skerinu, 57 hreiður 1975. Tvö
svartbakshreiður í útjöðrum skarfsvarpsins.
— Skráð 1951 (B.S.). Varpið hvarf nýlega á
tímabili (K.G.).
Svartbakasker í Krókaskerjum, 65 17 N 22 30
V. Ógróið klappasker. Dílaskarfsvarp á
mestöllu skerinu, 239 hreiður 1975. Auk þess
1—2 svartbakshreiður. — Skráð 1951 (B.S.).
Að sögn K.G. er j>etta mjög gamalt varp sem
hefur verið til eins lengi og hann man, þ.e.
frá því um 1930 eða fyrr.
148