Andvari - 01.01.2004, Blaðsíða 71

andvari
AUÐUR AUÐUNS
69
til þess eins að kaupa sér tímanlega velvild einhverra. Þessar reglur
komu til birtingar í Stjórnartíðindum 10. febrúar 1971.
Aður hefur verið getið um stjómskipaðar nefndir er Auður starfaði í
en lengst var hún í sifjalaganefnd, frá 1961 og til loka marsmánaðar
1989. Hún var í sifjalaganefnd dómsmálaráðuneytisins og norrænu
sifjalaganefndinni. Nefndin er hluti af norrænni nefnd um þá löggjöf
9g vinnur að endurskoðun og samræmingu sifjalaga á Norðurlöndum.
I þeirri nefnd eru undirbúin frumvörp um hjúskaparmál, bamalög og
fleira. Sifjaréttarmál heyrðu undir ráðuneyti Auðar Auðuns. Á ríkis-
ráðsfundi kynnti Auður nýtt frumvarp að lögum um stofnun og slit
hjúskapar. Það var samið af íslensku sifjalaganefndinni sem Auður sat
1 ásamt Baldri Möller og Ármanni Snævarr sem var formaður nefndar-
innar. Þetta frumvarp, sem átti sér stoð í norrænu samstarfi, miðaði að
því að samræma lögin breytingum í þjóðfélaginu annars vegar og hins
vegar löggjöf á Norðurlöndum.
Frumvarpið var lagt fram í þinglok. Auður mælti fyrir því í efri deild
6. apríl 1970 og að lokinni umræðu var því vísað til allsherjamefndar.
Fingslit voru næsta dag og því ekki frekari umræður. Auður tók fram
að það væri til kynningar, „ég vildi fá um það almennar umræður, því
viðhorf almennings gæti þannig orðið til leiðbeiningar fyrir þingmenn,
áður en þeir taka afstöðu.“ Ýmis ný ákvæði voru þar sem lengi höfðu
verið í lögum á Norðurlöndum og vita þurfti hvort þau hefðu hljóm-
grunn hér. Gildandi hjúskaparlög hér á landi voru hálfrar aldar gömul
og höfðu breyst miklu minna en annars staðar á Norðurlöndum, aftur
a móti hafði margt tekið breytingum í íslensku þjóðlífi. Samhljóða
frumvarp var endurflutt sem stjómarfrumvarp á þingi haustið 1971.
Stjórnarskipti höfðu orðið eftir kosningar um sumarið og var Ólafur
Jóhannesson lagaprófessor nú forsætis- og dómsmálaráðherra og lýsti
hann sig hlynntan afgreiðslu frumvarpsins en að þingmenn tækju sér
hma til að íhuga málefnið vel og ræða það. Auður var að sjálfsögðu
þátttakandi í umræðunum og til svara ef eitthvað þurfti að skýra. Voru
^mklar og margvíslegar vangaveltur uppi á borðinu og verður ekki
frekar farið út í það hér en afraksturinn varð að lögum nr. 60, 1972 um
stofnun og slit hjúskapar. Með þessum lögum varð giftingaraldur karla
°g kvenna sá sami, 18 ár, en hafði áður verði hærri hjá körlum.
Greinarhöfundur sótti ráðstefnu í apríl 1972 sem bar yfirskriftina:
Staða konunnar í þjóðfélaginu. Meðal ræðumanna var Auður Auðuns
alþingismaður og flutti hún erindi sem nefndist: „Konan og hjúskapar-