Andvari - 01.01.2004, Blaðsíða 67

andvari
AUÐUR AUÐUNS
65
Hér að framan hefur lítið eitt verið fjallað um málefni er komu til
hennar kasta á þinginu en að sjálfsögðu er málafjöldinn þar slíkur að
frekari umfjöllun rúmast ekki í stuttri tímaritsgrein. Við lauslega yfir-
ferð um þingtíðindi sýnist sem flest í mannlegu samfélagi rati í
einhverri mynd inn á borð þingmanna. Auði sjálfri varð einna minnis-
stæðust frá fyrstu árunum á þingi gerð sveitarstjómarlaga sem voru
samþykkt 1961 og voru gjörbylting í ýmsum efnum. Einnig að sett
voru ný tekjustofnalög á þeim árum og umbætur sem voru gerðar á
flestum málum er vörðuðu sveitarfélögin. Minna má á að samtímis
setu á þingi var Auður borgarfulltrúi í Reykjavík, eins og áður er greint
frá. Hún telur að sveitarfélögin hafi notið góðs af því að í ríkisstjóm
voru menn þaulkunnugir þeim og á þar við Emil Jónsson, sem hafði
verið í forystu í bæjarmálum Hafnarfjarðar, og Gunnar Thoroddsen er
var borgarstjóri í mörg ár. Vel má telja Auði sjálfa í þessum hópi. A
þingi og í ríkisstjóm voru með Auði að störfum margir sömu menn og
unnu með henni í borgarstjóm en einnig aðrir og þar nefnir hún fyrst-
an „Ólaf Thors, sem okkur öllum verður minnisstæður.“ Auður lítur til
þess að í ríkisstjórn, á þingi og í borgarstjóm og í lagadeildinni var hún
meira og minna með skólabræðrum sínum allt frá menntaskólaárunum.
Jafnvel voru eitt sinn fjögur bekkjarsystkini samtímis á þingi: Auður
Auðuns, Bjöm Fr. Bjömsson, Gunnar Thoroddsen og Oddur Ólafsson.
Eitt sinn á efri árum var Auður innt eftir því hvort hún hefði oft þurft
að spyrna við fæti í pólitíkinni til að halda sínu og hún tekur sem dæmi
um það mál er snerti Kvennaskólann í Reykjavík. Taldi hún sig ekki
hafa orðið vinsæla af afskiptum af því en landslög hafi einfaldlega sagt
til um þá niðurstöðu sem varð. Atvik voru þau að fyrri hluta árs 1970
kom fram á þingi frumvarp til laga um heimild handa Kvennaskólan-
um í Reykjavík til að brautskrá stúdenta — hann yrði sem sagt sérstak-
ur menntaskóli fyrir stúlkur. Þar með væri horfið frá lögfestingu á því
uð menntaskólar skyldu vera samskólar fyrir bæði kynin sem tryggði
sömu menntunaraðstöðu í hverjum skóla fyrir pilta og stúlkur. Sú laga-
setning skiptir auðvitað miklu í átt til jafnréttis. Sagðist Auður hafa
beitt sér eftir megni móti frumvarpinu og menntamálanefnd efri deild-
ar klofnaði í afstöðu sinni til málsins. Frumvarpið fór leiðina sína
gegnum þingið og án mótstöðu í neðri deild til efri deildar. Fjórir þing-
menn í þeirri deild stóðu að meirihluta menntamálanefndar og í áliti
þeirra sem er í sex töluliðum segir í fyrsta lið: „Með frumvarpinu er
yikið til hliðar grundvallarreglu fræðslulöggjafarinnar um aðskilnað