Andvari - 01.01.2004, Blaðsíða 91

andvari
KRISTUR OG FRAMTÍÐARLANDIÐ
89
„burgeisana“ og biður um „...minna af veizluhöldum,/en meira af bylting-
unni!“71
Hin trúarlega framtíðarsýn Jóhannesar er æði tvíræð og vitnar um trúarlega
glímu hans. Hvað óþreyjufyllstur er hann í Ijóðinu Opið bréf (Ég lœt sem ég
sofi) sem kom út fyrir sinnaskipti hans en ber þeim þó vitni. Þar segir m. a:
Ó, ungi, ókunni guð!
Þú sem æskuna gefur og enn ert að skapast,
og aldrei vilt hörfa, hve mikið sem tapast,
þú sem enn ekki hefur til almættis hafizt,
— ég óttast það mest, hvað þú hefur tafizt!
Hinir friðlausu bíða eftir frelsi þínu,
- þeir finna eitthvað byltast í hjarta sínu,
er deilir á blekkingu dauðra orða
í draumi þess lýðs, sem varð hungurmorða.
Ert það þú?72
í hinu mikla söguljóði Hvað nú, ungi maður? (.Hart er i heimi) segir í lok
einnar hendingarinnar um Krist:
Og þú sást í fögrum hillingum úr vorsins gullnu gluggum
inn í guðssonarins fyrirheitnu veröld, stóra og bjarta.7
Þarna byrjar eskatólógía Jóhannesar að verða trúarleg eftir sinnaskiptin. í
þessu ljóði sér hann framtíðarlandið þó enn sem lið í þróunarferli mannsins.
Ljóðinu lýkur svo í mannhyggju þar sem maðurinn verður sjálfur herra og
guðum æðri.74
Trúarlegri er framtíðarvonin einnig í ljóðinu Kom til mín (Sól tér sortna)
Þar gerist skáldið persónugervingur alls þess sem þráir og þjáist og ákallar
„móður allra þjóða“ og biður hana stíga upp úr logum heimsófriðarins. Auk
þess ákallar Jóhannes þessa frelsis- og friðargyðju sem „móður guðs og
manna“ og í næstsíðasta erindinu segir:
Norðar, norðar lát þú renna
frelsissól.
Gef að sóley vaxi í mínu
túni næstu jól.
Kom til mín með lausnarann í fangi.75
Vart verður framhjá því litið að náin tengsl séu milli þeirrar friðargyðju sem
Ijóðmælandinn ákallar og Maríu guðsmóður. Fleiri kristnar vísanir leynast í
Ijóðinu eins og „smyrsl á hörpudiski“, „munablóm frá hinni fornu Róm“ auk
stjamanna sem eru þekkt tákn Maríu.76