Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Blaðsíða 29

IÐUNN
Oscar Wilde.
219
fínlegan, viðkvæman líkama hans og sál engjast í óum-
ræðilegum kvölum.
V.
Jafnskjótt og hann kom út úr fangelsinu, fór Robert
Ross og nokkrir aðrir vinir hans með honum yfir til
Frakklands. Hann settist um kyrt í Hðtel de la Plage í
Berneval, rólegu smáþorpi nálægt Dieppe. 28. maí 1897,
fáeinum dögum eftir að hann var orðinn frjáls maður,
birti The Daily Chronicle bréf frá honum (dulnefnt),
beina kröfu um betri meðferð á ungum börnum í ensk-
um fangelsum. Bréfið var ritað af því, að ungum fanga-
verði, Martin, sem náði vináttu Wilde’s í Reading fang-
elsi, hafði verið sagt upp stöðu sinni fyrir það, að hann
keypti fyrir sjálfs síns fé sætt kex og smyglaði því inn
til lítils barns, sem ætlaði að æra hann með hungurs-
hljóðum sínum.
Skömmu síðan leigði Wilde sér lítið landsetur, Chálet
Bourgeat, í námunda við Berneval, á meðan hann beið
þess að kona sín kæmi. Hér ritaði hann þá meetan
Part síns ódauðlega kvæðis um Reading fangelsi: The
Bal/ad of Reading Gaol. Kvæðið kom út í janúar 1898
undir merkinu C. 3. 3. — fanganúmeri Oscars Wilde.
A fám vikum seldist það í tugum þúsunda og var þýtt
á fjölda Evrópumála. Ensk blöð töldu þá þegar þetta
kvæði hispurslaust hinn ágætasta enskra óða (ballads). I
óðnum er eitt erindi marg-ítrekað. Eg þýði það hér:
Hver banar því, sem bezl hann ar.n,
því beri enginn mót.
Eins vopn er napurt augnaráð,
en annars fögur hót.
Þab vopn, sem gungan hýs, er koss,
en kempan tekur spjót.