Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Blaðsíða 112

302
Skuldamál Eviópu.
IÐUNN
samninga við Þjóðverja um greiðslurnar. Og er þá komið
að hinu þriðja og örðugasta viðfangsefni í skuldamálum
Evrópu.
Þetta úrlausnarefni hefir mjög verið á döfinni síðasta
áratuginn. Ótal nefndir og ráðstefnur hafa um það fjallað,
en árangurinn hefir ekki svarað til fyrirhafnarinnar.
Þangað til nú fyrir skömmu, að látið var í veðri vaka,
að nú loks væri máli þessu ráðið til lykta.
Nefnd fjármálafræðinga frá ýmsum löndum hefir setið
á ráðstefnu í París mánuðum saman til þess að finna
lausn á þessu vandamáli og gera uppkast að endanleg-
um samningi. Lengi vel gekk ekkert né rak, hvað eftir
annað leit út fyrir að allar samningatilraunir kæmu fyrir
ekki og ráðstefnan mundi enda án nokkurs árangurs.
En aftur og aftur tókst að knýta þráðinn á ný, og þar
kom að lokum, að ráðstefnu þessari tókst að bræða sig
saman um samróma tillögur. Það, sem þá stóð eftir, var
að fá hlutaðeigandi ríki til að gefa tillögum þessum eða
samningsuppkasti lögformlega staðfestingu. Hvort því
takmarki verður náð — um það er örðugt að spá að svo
stöddu. En þar sem samningamenn hvers ríkis um sig
hafa allan tímann staðið í nánu sambandi við ríkisstjórn-
irnar, mun alment hafa verið litið svo á — að minsta
kosti fyrst eftir að samningsuppkastið hafði verið birt —
að ,slík sfaðfesting væri formsatriði eitt.
Áður en greint er nánar frá þessu samnings-uppkasti
sérfræðinganna, þykir rétt að gefa stutt yfirlit yfir sögu
málsins. Má af því ljóst verða, hversu viðkvæmt mál þetta
er og örðugt úrlausnar.
II.
Við friðarsamningana í Versölum var skaðabótamálið
lítið sem ekkert rætt. Sigurvegararnir voru innilega sam-
mála um það, að Þjóðverjar ættu að greiða fullar bætur
fyrir alt það efnalega tjón, sem styrjöldin hafði bakað
þeim. En engin upphæð var til tekin, meðal annars fyrir
þá sök, að á þeim tíma vantaði enn alt yfirlit um það,
hve mikið bæri að meta skaða þann, er slríðið hafði valdið.