Iðunn - 01.06.1886, Side 8

302
Jónas Jónasson:
enn í staðinn fyrir það að sldfta þvl á milli þeirra
sem þurftu, tóku þeir upp á því að kaupa korn-
mat sjálfir fyrir sumt af peningunum, og píra þv)
svo í aumingjana, enn hinu heltu þeir trú’ eg sam-
an við sveitarsjóðinn, og sögðu svo, að hver, sem
vildi fá styrk af því, yrði að taka það sem sveitar-
lán«.
»Mór finst að þeir gæti ekki farið skynsamlegara
að því«.
»Skynsamlegara? ætli þeir sem gáfu hafi ætlazt
til þess að það yrði haft í ómaga meðlög? ónei>
þeir ætluðust til þess, að það yrði látið til autningj'
anna, eins og það kom, án þess hreppsnefndin vse11
að sía það«.
»Enn hvernig hafði hún það þá hérna?«
»Já, hvernig höfðu þeir það? Annað eins helvA1
held eg sé nú hvergi; þeir útbýttu því nú reyndar,
enn eru svo að píra því í úttekt og svoleiðis, td
þess að geta náð peningunum sjálfir; enn þegar þeir
ösnuðust á fundinn, og fóru að gramsa í öllu satn-
an, þá byrjuðu þeir á því að taka sjálfir handa sér
íif giöfunum«.
»So?«
»JÚ, víst gerðu þeir það«.
»Og hreppstjórinn líka, liann Kristinn?«.
»Hann Kristinn! já, það held eg; hann hafði bæð1
töglin og hagldirnar, maðrinn sá, af því að hann el
oddvitilíka, síðan Jón dó í haust; hann sem á elir
20 hndr. í jörðum, tók 30 krónur í sinn hlut, a
sagt er«.
»Og svo segir hann að við fátæklingarnir eigu)1j
ekki að smakka kafíi, og veit þó, að eg get e<