Iðunn - 01.06.1886, Blaðsíða 156
450
Kína.
landið. Ekkert blað annað eða rit befir átt jafn-
mikinn þátt í, að lirista af þjóðinni hið þunga af-
skiptaleysismók, sem Kínverjar eru annálaðir fyrir.
þ>etta blað — það heitir Shénpao ■—, og annað inn-
lent blað, er Hupao heitir, nýlega stofnað og fullt
eins efnilegt og hitt, — þessi tvö blöð standa ein
uppi sem frumherjar blaðamennskunnar í landi,
sem er heimkynni nálega þriðjungs alls mann-
kynsins.
þ>á er þessu næst, að líta snöggvast á þjóðlíf
Kínverja, og hlýtur þekking vor þar að vera nokk-
uð í molum. Körlum og konurn er mjög stranglega
stíað í sundur í Kína, og enginn Kínverji af heldra
tagi mundi nokkurn tíma láta sjer til hugar koma,
að láta sinu bezta vin sjá konu sína eða dóttur.
Slíkt mundi þykja svo voðaleg ósvinna, að ekkert
heiðarlegt fólk mundi geta umborið það. jpegar Kuo
Sung-t’ao, er síðast var sendiherra Kínverja við
hirð Bretadrottningar, hvarf aptur heim til ætt-
jarðar sinnar, var það gert að þungri sakargipt á
hendur honum, að hann hefði látið taka af sjer
ljósmyud meðan hann var í Evrópu, og í annan
stað heldur hvatt en latt konu sína til að fara í
samkvæmi í skrælingjalöndum. Í hverju kínversku
húsi er afhýsi, sem kallað er innri skáli, og er
eingöngu ætlað kvennþjóðinni. þar eyða þær æfi
sinui við þá sýslu, er hæfa þykir kyni þeirra, og
enginn hlutur þykir kínverskum manni meiri ó-
hæfa en að sjá heldri kouu útlenda danza við karl-
menn, fara á hestbak, ríða hjól-essi, taka á ár eða
jafnvel leika knattleik. Kínverjum finnst Európu-
rnenn, með virðingu þeirra fyrir kvennþjóðinni,