Iðunn - 01.06.1886, Blaðsíða 172
466
Kína.
þeir þótta vera óþarfir gestir, og voru haldnir
njósnarar.
Auk eiginkvenna sinna má keisarinn hafa svo
margar frillur, sem honum þóknast. Ollum hinum
æðri embættismönnum ríkisins, allt niður að 4.
tignarflokki í hernum og S. flokki í öðrurn embætt-
urn, er heimilt að leiða dætur sínar fram fyrir hans
hátign, til þess að hann geti valið úr þeim eptir
vild sinni.
Að undanförnu hefir Ivínverjakeisari haft þann
sið, að halda eins konar Jiðskönnun meðal allra
þessara ungu meyja þriðja hvort ár, og er sjerstak-
ur embættismaður til þess settur, að halda nákvæma
bók yfir alla þeirra eiginlegleika, ritlit þeirra, aldur
o. s. frv., og verður það ærið umræðuefni í höll-
inni langa lengi. Binmanaleg kvað æfin vera
kvenna þessara, en að öðru leyti eru þær látnar
eiga góða daga, og eru kjör þeirra yfir höfuð stór-
um betri en annarstaðar gerist í austurlöndum. jþeim
er og auk þess heimilt að liverfa heim aptur til
föðurhúsanna, þegar þær eru orðnar hálfþrítugar, ef
þær hafa eigialið keisara börn,oger þeim þar vel fagn-
að, sem væri þær óspjallaðar meyjar og flekklausar.
Frá hinum unga keisara kunna menn fátt að
segja. Hann hefir alið aldur sinn innan hallar-
múra, og engar sögur farið af uppeldi lians annað
en að birzt hefir endrum og sinnum í Peking-Ga-
zette, að hann hafi haft afbragðs-kennara og »farið
prýðilega fram í námi sínu«. Af því að eigi má
blaka svo háheilagan líkama sem líkami keisarans
er, þá er haft það ráð til að koma við tilhlýðilegum
hirtingum, ef keisarinn svíkst um að læra lexíur