Iðunn - 01.06.1886, Qupperneq 116
410
Pjeturskirkjan í Róm.
aptur að hugrnynd Bramantes að aðalatriðunum
til, þ. e. að segja, grundvöllur kirkjunnar skyldi
vera grískur kross (jafn á alla vegu), með einni
tröllvaxinni hvelfingu á milli fjögurra annara minni.
Hvelfingin skyldi reist ofan á sívalning, og gegn um
hina stóru glugga á hvelfiugunni átti birtuna að
leggja skært inn í miðhluta kirkjunnar. Hanu bjó
til fyrirmynd til að fullgera kirkjuna eptir, er hann
sýndi Páli páfa hinum 3., og fjellst páfi á hana.
Prá 1546 til þess er hann andaðist 1564 vann
Michel Angelo að því, að koma áformi sínu í
verknað; gekk vinnan fljótt, þegar páfi hafði nóga
peninga, en heldur fannst Michel Angelo hún
ganga þunglamalega, þegar Pjeturspeningar páfa
komu dræmt inn. það, sem Michel Angelo var
mest í mun, var að fá komið upp hinni ógurlegu
hvelfingu. En það lifði hann eigi, og komst eigi
lengra en að fullgera slvalninginn, sem átti að bera
hana. Næstu eptirmenn hans, Pirro Ligorio og
Jacopo da Vignola, voru eigi mjög hraðfara i smið-
inni, en þar á móti hratt Giacomo della Porta
henni eigi all-lítið áfram, með því að smíða ka-
pellur þær, er kenndar eru við páfana Klemens
og Gregoríus, með smáhvelfingunum yfir þeirn, það
er að segja smáum í samanburði við hina stóru;
því að í sjálfum sjer eru þær eigi svo smáar —
hæð þeirra er 136 fet. Eins og áður var bent til,
áttu aðrar 2 jafnstórar hvelfingar að vera fyrir
vestan hina stóru; en þær eru ógerðar enn.
Nú settist maður sá ápáfastól,1585,erFelix Parethi
hjet, og hafði áður verið svínahirðir. Hann nefndist í
páfasæti Sixtus V. Hann var hinn mesti skörungur