Iðunn - 01.06.1886, Qupperneq 50

344 Fundin Madeira.
langt út um ókunn höf og hætta sjer langt frá
löndum.
Af þessum og öðrum hjatrúarfullum kreddum
drógu þeir Gonsalves líkur sínar, að fleiri eylönd
mundu vera þar vestur um hafið, og að þetta í-
myndaða Ginnungagap væri eigi opið hafsauga,
heldur hlyti þar að vera land, og sorti sá, er
stundum sæist frá Porto Santo, væri jarðgufan, er
legði upp þaðan. »Land það, er Englendingarnir
sögðu mjer frá«, sagði Moralés við Sargó, »er skógi-
vaxið milli fjalls og fjöru, trjen draga til sín vökv-
ann iir jörðinni og döggvast á nóttinni, en sólar-
hitinn breytir dögginni í gufu, sem leggur upp í
loptið og verður að þykkum skýjum, og má vel
vera, að það sje sorti sá, er vakið hefir ótta hjá
eyjarskeggjum«.
f>egar þeir Moralés og Sargó höfðu athugað
þetta nákvæmlega og þóttust sannfærðir orðnir um,
að ímyndun eyjarskeggja um sortann hlyti að vera
röng, þá ljetu þeir í haf þegar byr gaf og sigldu
á stað vestur þangað. Skipverjar voru að vísu ó-
fúsir á að fara þessa glæfraför, því þeim þótti sem
þeim væri vísað út í opinn dauðan, en yfirmenn-
irnir voru öruggir og tókst þeim að sannfæra
háseta sína um, að hættulaust væri að sigla vest-
ur þangað. Eigi voru þeir komnir langt undan
eynni, er þeir fóru að sjá sortann í hafinu. Sargó
vildi stýra skipinu þangað sem þykkastur var sort-
inn, en þaðan heyrðust dunur miklar og sjávar-
hljóð og ætluðu skipverjar því að verða hamslaus-
ir og grátbændu Sargó að sigla eigi þangað, og
ljet hann að orðum þeirra, en ávítaði þá þó harð-