Uppeldi og menntun - 01.01.2006, Blaðsíða 60

60
Því meira sem þú hlustar á nemendur þína vinna í hópum, þeim mun betur
gerirðu þér grein fyrir hve flókið það er að „vera kennt“. Því meira sem þú rann-
sakar hugsun barna þeim mun betur gerirðu þér grein fyrir hve flókin og öflug
hún getur verið (Mason, 2002, bls. 27.)
Þegar ég fékk nýjan nemendahóp tók mig langan tíma að kynnast honum og læra að
greina þekkingu barnanna og nýta þau námstækifæri sem ég sá skapast í skólastof-
unni. Nú gagnaðist mér vel þekking mín á rannsóknunum á þróun skilnings barna á
tölum og reikniaðgerðum. Ég hafði ekki kynnst þeim þegar ég tók fyrst við nemenda-
hópnum sem ég hafði kennt undanfarin fjögur ár. Þá hafði ég rekið mig á að ég var
stundum of fljót að gefast upp við að hlusta á útskýringar nemenda minna þegar ég
skildi ekki hvað þeir voru að segja mér. Nú hafði ég þekkingu sem hjálpaði mér til að
greina hver hugsun þeirra var og skilja hvar þeir voru staddir á þróunarferli sínum.
Þetta hvatti mig til þess að leggja mun flóknari reikningsverkefni fyrir nemendur en
ég hafði gert áður. Það kom mér stöðugt á óvart hve börnin voru öflug við útreikninga
sína og sýndu mikla þekkingu og skilning. Ég fann líka hve mikill styrkur það var mér
að geta greint skilnings hvers og eins og hafa þekkingu á hvers konar verkefni ég gæti
samið til þess að örva einstaka nemendur til þess að þróa skilning sinn og þekkingu.
Um þá greiningu vísa ég til greinar minnar Öl­l­ börn g­et­a l­ært­ að reikna (Jónína v­ala
Kristinsdóttir, 2004).
saM­antEKt
Mér finnst erfitt að gera mér grein fyrir hvenær þróunarferlið sem ég lýsti hér hófst.
Þegar ég byrjaði hina eiginlegu rannsókn hafði ég í nokkurn tíma verið að feta mig
smám saman að því marki sem ég stefndi að. v­eturinn áður en ég byrjaði rannsóknina
var ég þegar byrjuð að skrá hjá mér athugasemdir til að vinna úr og reyna að greina
skilning nemenda minna. Þetta var fremur ómarkvisst en ég var þó farin að gera mér
grein fyrir hvað ég græddi mikið á ígrundun minni um starfið. Fyrsta veturinn sem
ég vann að rannsókninni var ég mjög vakandi fyrir að reyna að fanga allt sem ég taldi
að gæti komið mér að gagni. Ég var í fyrstu óörugg um eftir hverju ég væri að leita,
en gerði mér smám saman grein fyrir hve það opnaði margar dyr að gefa nemendum
hlutdeild í að skapa sitt eigið námsumhverfi. Ég reyndi að nýta mér eftir föngum að
bregðast við hugmyndum nemenda og vinna meira úr því sem þeir báru inn í umræð-
una. Oft fannst mér það ekki takast sem skyldi og ekki gefast tími til að gera öllu þau
skil sem ég hefði kosið. Þrátt fyrir það var ég nokkuð sátt við árangur minn og fannst
ég skynja að bæði ég og börnin græddu margt á þessari vinnu. Eftir því sem á rann-
sóknina leið varð ég öruggari í bæði að greina nám nemenda minna og mitt eigið þró-
unarferli við rannsóknina. Þá fór ég líka smám saman að beina sjónum að því hvernig
rannsóknin hafði þróast í takt við skilning minn á eigin þróun.
Til að svara þeim spurningum sem settar voru fram í inngangi hef ég reynt að draga
inn í frásögn mína alla þá þætti sem ég tel að haft hafi áhrif á hvernig starf mitt þró-
aðist. Þar hef ég leitað allt aftur til barnæsku. Ég taldi mikilvægt að greina frá reynslu
AÐ LæRA AF E IG In KEnnSLU