Morgunn - 01.12.1920, Síða 46

124
M 0 R G U N N
heim og segja manninum sínum frá þessu tafarlaust, því
að það væri góð sönnun, ef maðurinn kæmi nú með
hjónunum.
Nú bjóst hún við að komast tafarlaust inn í jarð-
neska líkamann, en í stað þess veit hún af sér í miðjum
stiga, sem hún hélt fyrst, að væri stiginn heima hjá henni.
Aður en hún gat áttað sig á þessu, heyrði hún söng og
hljóðfæraslátt, sem hún hélt að kæmi úr svefnherherginu
sínu. Þá varð henni ljóst, að þaðan gat þetta ekki
komið, og að hún var ekki heldur í stiganum heima hjá
sér. Hún leit upp og sá framliðinn son hjónanna, sem
hún átti von á um daginn, standa á stigabrúninni. Hún
vÍ8si, að þetta var þeirra sonur, þvi að á einum fundin-
um með þeim hafði hún séð hann og lýst honum fyrir
þeim.
Þogar hún leit á hann, virtist hann líka þekkja hana,
og hann brosti: »Sæll, Philip«, sagði hún, »hver er að
spila og syngja þarna í svafnherberginu mínu?c Enn var
hún þess ekki fullvís, að þetta væri ekki í hennar her-
bergi. »Þetta er ekki svei'nherbergið þitt, frú Leonard«,
sagði hann. »Jæja, hver er að spila og syngja?« sagði
hún. »Það er 6eirþrúður«, sagði hann. »Geirþrúður?«
sagði hún — »hver er Geirþrúður* ? Hún vissi, að hann
átti enga systur, Hann svaraði þá þessu: »Þegar hún
var á jarðareviðinu, var hún vön að koma á hverri viku
til þess að spila og syngja íyrir okltur, en nú kemur hún
og gerir það fyrir mig«.
Hún fór þá upp stigann, fram hjá Philip, og inn í
herbergið. flurðin var i hálfa gátt og hún sá þegar, að
þctta var ekki svefnherbergið hennar. Þar var stórt píanú
mjög dökt á litinn, og við það sat ung kona. Hún athug-
aði þessa konu jafn-vandlega eins og hún hafði athugað
karlmanninn fáum augnablikum áður. En hún fann það
fremur en sá, að bæði konan og Philip voru eitthvað frá-
brugðin þeim mönnum, sem hún hafði séð áður á þessu
ferðalagi og vissi, að voru jarðneskir merm. Þau voru