Morgunn


Morgunn - 01.12.1920, Side 104

Morgunn - 01.12.1920, Side 104
182 MORGUNN ar. Þegar eg loks sný mér frá glugganum, kem eg auga á hlera í gólfinu. Eg furða mig mjög á þeBSU, heíi aldrei veitt þessu eftirtekt fyrri. Er hér þá ef til vill kjallari, sem enginn hér veit ura ? — hugsa eg. Eg lyfti upp hleran- um, þar er stigi og nokkur skíma niðri. Eg geng niður stigann og sé þar hvítklædda konu ; og spyr, hver hún sé. Hún ségist vera Sigríður dóttir Ola bróður míns, bið- ur mig vera alls óhrmdda og segist eiga snöggvast að fylgja mér til pabba sína. Þá þóttist eg í þessu sjá allar kisturnar, hverja við hlið annárar: Jóns næst mér, Sig- ríðar, Sigurlaugar, önnu, Ola og Nikolínu. Þegar eg er að horfa á þetta, segir Sigriður: >Við skulum koma, því að hérna eru ekki herbergi okkar, — v:ð erum ekki hérna«. Hún lekur svo í hendina á mér og leiðir mig fyr8t. upp i turninn, þaðan upp enn fieiri stiga, og þar kemur að eg sé ekkert, sem eg geti tylt fæti á, alt eitt tóm, en þó bjart og stjörnur, og þó alt óskýrt. Hún (Sigr.) heldur áfram og leiðir mig, en eg segi við hana: »0, eg er svo hrædd, eg þori ekki þetta*. Þá heyri eg málróm Nikolínu sál. systur minnai, hún segir við Sigríði: farðu með hana til hliðar, þar getur hún gengið«. Þar kem eg auga á mjóa grasræmu og geng þar, en Sigríður leiðir mig. Nú fer alt að skýrast fyrir augum mér; eg sé stórt borð; þar situr raargt fólk, og umhverfis sé eg einliverjar verur. Fyrir miðju borði situr þar Oli bróðir minn og honum til annarar hliðar öll dáin börnin hans, að eg ætl- aði, því að eg þekti fjögur þeirra, en fleiri voru þar; en til hinnar handar öll systkinin mín, sem dáin eru. Oli fagnar mór með brosi og segir: »Nú átt þú að þekkja«. Eg sagðist þekkja vel öll þau, sem eg hefði séð, en sum þekti eg ekki með vissu, þættist þó vita hvei þau væru. Þá segir bróðir minn : »Þú sér nú, hvað okkur öllum líður vel«. »Já«, segi eg, * ó, það vildi eg að Ingibjörg væri nú komin og gæti séð ykkur. Eg fekk bi'éf frá henni í gær; þar bað hún mig að bera kveðju stóra leið- inu sínu«. »Já«, segir hann, »það er einmitt þess vegna
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.