Morgunn - 01.12.1920, Side 146

224
MOR&UNN
an enskan kennimann, dr. Cobb, prest í ensku biskupa-
kirkjunni. Honum farast orð á þessa leið:
„Rétttrúnaðurinn hefir, þegar frá byrjun, svarið á reiðum
liöndtim: Es ist. verboten (það er bannað): Heilög ritning fordæmir
allar andasæringar, segir hann, og i raun og veiu alla leit eftir sam-
bandi við anda. En ( fyrsta lagi eru þeir tímar nm garð gengnir, og
koma aldrei aftur, er einber bókstafur ritningarinnar skar úr því, hvernig
menn áttu að breyta. Skynsemin og reynslan ve'ta fullkomnari þekk-
ingu og gora útBýnið stærra. Alt forboð verður, livaðan sem það kem-
ur, að réttlæta sjálft sig fy'ir dúmstóli skynseminnar og reynslunnar, ef
menn eiga að geta tekið það gilt. I öðru lagi eru allar ritningar-
greinirnar, sem til er vitnað, úr Gamla testamentinu, með öðrum orðum,
þær ern frá þeirn tímum, sem eru svo úlíkir vorri öld, að eins og þær
eru oröaðar, eiga þær alls ekki við skyldur manna nú á dögum. Yér
getum alveg eins leitað til þriðjn bókar Móse með hjónabandslöggjöf
vora, eins og með skyldur vorar áhrærandi sambandsfundi. Ank þess
er það, að ef þvi er haldið fram, að Hóse-lög eigi að hafa úrskurðar-
vald, þá hljóta annaðhvort öll fyrirmæli Móse-laga að hafa það eða
ekkert þeirra. Enginn leggnr þó það til að dauðarefsing sé framkvæmd
með því að grýta menn, eða að dýrum sé skift i hrein dýr og óhrein,
oða að fylgt sé heil brigðisreglum Móselaga, eða reglum þeirra um
ábúð á jörðum. Svo að það er nokkurt ólireinskilni-bragð að þessum
tilvitnunum i gamlar ritningargreinir. I þriðja lagi þykir mönnum
það hagkvæmt að hlaupa yfir það, að sumir ritningarBtaðir, svo sem
Jes. VIII, 19, tala urn spiritismann sem andstæöan guðsdýrkuninni og
láta svo, gagnstætt öllum hugsunarreglum og lieimildarlaust, úrskurð
sinn ná til þess, er spiritisminn er notaður i þjónustu drottins.
Lika virða þeir það að vettugi, sem fólgið er i boðoröinu: „Reynið
andana11; því að ef bss er boðið að reyna þá, er gengið að því vísu,
að sumir þeirra kunni að standast roynsluna og snmir ekki, og að fyrir
þvi verði menn að fást við spiritismann, til þess að finna þá sem góðir
■eru. Þeir virða það að vettugi, og það er morkilegt, að að svo miklu
leyti Bem trúarbrögð þeirra eru sögnlegs eðlis, eru þau reist á þeirri
Bannfæring hinnar fyrstu kynslóöar kristinna manna, að þeir bafi séð og
talaö við drottin sinn oftir dauða hansd1
fiuámundur Nú á timum, er svo mikið er talað um ýmia
Arason. konar dularfull fyrirbrigði, þætti sjálfsagt mörg-
um gaman að lesa Biskupasögurnar. Hér fer á eftir (með
■ nútíðarstafsetningu) ein frásögnin úr þeim bókum: