Morgunn - 01.12.1920, Side 160

288
MORGUNN
því, að sambandsfundur hefði verið haldinn i húsi pre3ts-
ins, með sveitastúlku eina sem miðil, og að þá, hefði andi
konunnar minnar beðið hann að skrifa mér til London
og láta mig vita, að henni hefði mjög mislíkað það, að
eg skyldi gefa hinurn og öðrum hirðbúninga hennar«.
Greifinn gerði vandleaa grein þe89, að sér hefði aldrei
nokkurt augnablik komið til hugar, að framliðinni konu
sinni gœti mislíkað það, að hann gæfi hirðbúninga henn-
ar. Ekki hafði hann heldur hugmynd um, að þessi mið-
ill væri til, og þessi sveitastúlka hafði að líkindum aldrei
heyrt getið urn neina hirðbúninga. Enginn vissi heldur
neitt um það, að hann hefði gefið búningana, aðrir en
þessar fáu dömur í London, sem höfðu fengið þá. Greif-
inn hélt því fram, að hér gæti alls ekki verið um nein
fjarhrif að tefla — og samt fékk hann ákveðin skilaboð
um það frá framliðinni konu sinni, að þetta hefði henni
mislikað.
í vetur kom út í Kaupmannahöfn bók, sem mikið
hefir verið talað um Hún heitir »Bros Guðs* (Guds Smil),
og höfundurinn heitir Julius Magnussen. Hann hefir verið
blaðamaður og leikritahöfuudur. Leikrit hans hafa verið
sýnd í konunglega leikhúsinu i Kaupmannahöfn, í Þýzka-
landi og IJollandi, og þeim hefir verið vel tekið. Höf.
lýsir sjálfum sér all-nákvæmlega í þessari bók, segist hafa
verið heldur alvörulitill og þekkingarsnauður yfirborðs-
maður, með töluverða hæfileika til ritstarfa, og um þá
hæfileika getur enginn efast, sem þessa bók les. Trúlaus
hafði hann verið alla œíi og ekki trúhneigður. Um spíri-
tismann hafði hann heyrt getið. og taldi hann furðulega
vitleysu. Hann hafði lent f þungum sjúkdómi og ekkert
getað sent leikhúsinu síðan 1915. En nú var hann í síðastl.
nóvembermánuði að ijúka við nýtt leikrit, og konunglega
leikhúsið ætlaði að sýna það eftir nýárið.
Svo var það einu sinni, þegar hann var að fást við>