Morgunn


Morgunn - 01.06.1934, Side 36

Morgunn - 01.06.1934, Side 36
30 M 0 R G U N N það, sem menn kalla dauða, og þó er eg eins raunveru- legur maður eftir sem áður. Eg er um það bil að fara út úr líkamanum. Eg athugaði þessa einkennilegu háttu, er sál skilst við líkama. Egoinu var vaggað til, upp og ofan, eins og vöggu, og gjörðist það með afli, sem ekki virtist koma frá mérsjálfum. En við þetta var sambandið við líkamsvefina smátt og smátt rofið. Þessar hreyfingar upp og ofan hættu eftir litla stund, og nú fann eg og heyrði til þess, sem mér virtist vera því líkast, sem ótelj- andi þræðir væru slitnir um iljina, frá tánum og aftur á hælana. Þegar þessu var lokið, tók eg smám saman að dragast frá fótunum og upp að höfði, líkast því að teygju- band styttist. Eg man, þegar eg komst upp að mjöðmun- um og mælti þá við sjálfan mig: ,,Nú er ekkert líf eftir fyrir neðan mjaðmir“. Eg get einskis minst um það, að hafa dregist um kviðinn og brjóstið, en minnist greini- lega, er eg safnaðist allur saman í höfðinu, og hugsaði á þessa leið: ,,Nú er eg allur í höfðinu, bráðum verð eg frjáls". Eg fór umhverfis heilann eins og eg væri holur, þrýsti á hann og himnur hans, hægt og hægt, á allar hliðar, áleiðis að miðju og gægðist út á milli höfuðsins, og kom út eins og flött egg á himnupoka. Eg minnist þess greinilega, að mér fanst eg vera líkastur linfiski að lit og lögun. Þegar eg kom út, sá eg tvær konur sitja við höfðagaflinn. Eg aðgætti, hve langt væri frá höfðalag- inu og að hnjám konunnar, er nær sat, og komst að þeirri niðurstöðu, að rúmið væri nægilegt til að standa þar, en fann þá til feimni við að eiga að koma þar fram nakinn, en eg huggaði mig við það, að hún mundi alls ekki sjá mig með líkamlegum augum, er eg væri andi. Eg hófst upp frá höfðinu og losnaði hægt og hægt frá líkamanum og féll þá hægt til jarðar, þá reisti eg mig smám saman við og náði fullri líkamsstærð. Eg virtist gagnsær, blá- leitur og allsnakinn. Eg flýði feiminn að dyrunum, sem stóðu í hálfa gátt, í því skyni að komast hjá því að kon- urnar, sem þarna sátu, og aðrir, sem eg vissi, að mundu
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.