Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Side 28

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Side 28
122 TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR mæti er tilvinnandi að svívirða, ef takast mætti að koma höggi á hinn fátæka íslending Halldór Kiljan Laxness. Ég lærði að lesa á Fjölni og Munstershugleiðingar, þeg- ar ég var fimm ára gamall, en um þær bækur báðar hefur Jónas Hallgrímsson fjallað. Raunar hefur Jónas Hallgrims- son notað fleiri stafsetningar en eina um ævina, en fyrir 1836 og siðasta æviár sitt skrifar liann eftir Rask-stafsetn- ingunni að þvi leyti, sem hann hefur hliðsjón af reglu. Fjölnir liefst sem kunnugt er á kvæðinu ísland farsælda- frón, þessari „grafskrift yfir ísland“, eins og Sunnanpóst- urinn kallaði það, og þetta kvæði er án efa prentað staf- rétt eftir handriti Jónasar 1835, ári áður en þeir Fjölnis- menn taka upp hina öfgakenndu hljóðfræðilegu stafsetn- ingu Ivonráðs. í þessu kvæði skrifar Jónas eklci aðeins frammú í einu orði, eins og ég geri í Vopnum kvöddum, heldur skrifar hann ,,lángtframmá“ í einu orði; hann skrifar einnig þarsem, ofaní, apturábak, annaðhvurt; og ekki nægir honum að skrifa frameftir, eins og gerl er i Vopnum kvöddum, heldur skrifar liann „frammettir"; og svo framvegis. .Tónas Hallgrimsson skrifar einnig onái, þegar liann finnur að það á við i sambandinu. Jafnvel í marglireinsaðri og margfalsaðri útgáfu verka Jónasar Hallgrímssonar, eins og þeirri, sem Menningarsjóður dreif- ir nú lit um landið, hefur enn ekki tekizt að ráða niður- lögum kóngsins í Gamanhréfi Jónasar, þar sem hann seg- ir: „ég geng sjálfur onað sjó“ — né í kvæðinu Máney: „eggin velta öll oní grjótið.“ Svo varla mundi Jónas Hall- grímsson fara hvað hezt út úr samþykktum Barnakenn- arafélags Þingeyjarsýslu og Halldórs Guðjónssonar í Vest- manneyjum. Nú her þetta elclci svo að skilja, að ég hafi í Vopnum kvöddum stuðzt við ritvenjur Jóns forseta og Jónasar Hallgrímssonar af því hér væri um lílca höfunda að ræða, heldur aðhyllist ég vfirleitt þær ritreglur, sem miðla luigs- un og geðblæ á einfaldan, áþreifanlegan hátt, en einkar mikilsvert að halda sem fastast þeirri meginreglu hér.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.