Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Síða 29

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Síða 29
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR 123 Stíll Hemingways er eins og fullkomin nýtízku vél, auk hraðans er hann hnitmiðunin sjálf, en samdráttaraðferðin er einmitt mjög vel fallin til að auka hraða stílsins og hnit- miða merkingu, þar sem sundurslitaaðferðin purpar stíl- inn óþarflega, eins og andstuttur maður tali, auk þess sem hún spillir merkingu. Um liið siðastgreinda skal ég láta mér nægja að henda á jafn augljós dæmi og merkinga- mun setninganna „hann gekk innfyrir mig“ og „hann gekk inn fyrir mig“ eða „hún fór aftrí“ og „hún fór aftur í.“ Setningarnar þýða allt annað eftir því, hvort smáorðin eru samtengd eða sundurslitin. Aukin hnitmiðun stefnir að því að vdda og skerpa stílinn, og ég sá að hin fálm- kennda meðferð smáorða i venjulegri skólaíslenzku, ásamt þeirri þoku, sem skapast við óeðlileg sundurslit samtákna, gat blátt áfram ekki staðizt í hinum hárnákvæma stil HemingAvays. Þess kennir mjög í stíl hans, að höfundur- inn er þjálfaður hlaðfréttasendari, enda má aldrei glevma stíleinkenni símskeytisins, þegar maður útleggur liann. Ég neila því ekki, að hin rika notkun frumlagsins „það“ þrengi sumstaðar i Vopnum kvöddum ofurlítið að klass- iskum stíl íslenzkum, en þó hvergi svo, að ekki séu til hliðstæður úr réttu máli mæltu. En það er háttur Heming- Avavs að negla upp staðreyndina með þessari vöflulausu fullvrðingu um návist hlutar: there was eða there were, sem ég hef reynt að segja með samsvarandi umbúða- leysi á islenzku: „það voru margir sigrar í dágblöðunum“ og því um líkt. Sama máli gegnir um „að sleppa sem víðast“ samteng- ingunni að, eins og t. d.: „ég held ekki það sé búið“ i stað- inn fyrir „ég held ekki, að það sé búið.“ Það er í stil við Hemingway að sleppa sem allra mestu af óþarfa orða- drasli. Still hans er framar öllu tjáning funkistímanna kringum 1930. Annars er það engin nýlunda, þótt leit- azl sé við að sleppa ad-inu sem tíðast í góðum sti! íslenzk- um, og hafði ég Jónas Hallgrímsson þar einkum til fyrir- myndar, en hann skrifar: „sá ég hún var bæði snevpt og
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.