Tímarit Máls og menningar - 01.10.1941, Qupperneq 72

1C6
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
að fjöldans, að allt horfir til efnalegs hruns með þjóðinni,
þegar þessi skepnuskapur siglir i stíánd? Höfum við ekki
verndað þessar livatir með lögum og reglum og fyrirgirt
gagnrýni á athæfi þeirra með því að gera fjölda manns að
skríðandi mútulýð, en svívirt, kúgað og ofsótt þá fáu, sem
ekki liafa viljað gerast samábyrgir í svínaríinu? Þér þykizt
vera lineykslaðir yfir viðskiptum kvenfólksins við hina út-
lendu liermenn. En er eklci þetta kvenfólk ávöxtur þeirrar
menningar, sem sköpuð hefur verið í landinu? Hvað eru
verk þeirra annað en litil sletta í því allsherjar-siðspilling-
arforaði, sem landinu hefur verið sökkt niðurí í þágu póli-
tiskra flokkshagsmuna og í skjóli styrjaldartækifæranna?
Hvað er stríðsgróðaburgeisinn annað enskækja, semleggur
sig flatan undir hin gullnu tækifæri. Og hvað er mútu-
meistarinn annað en hóruhúshaldari, sem gert hefur ætt-
jörð sína að lióruhúsi og íbúana að pólitiskum skækjum?
Þetta er allt sama tóbakið, mínir elskanlegu. Það erþarna,
sem hundurinn liggur grafinn. En þér lialdið, að þér getið
læknað afleiðinguna án þess að hreyfa við orsökinni.
Þannig' herið þér vitsmunum yðar vitni.
En hvernig haldið þér, að svona lýður, sem ekki sýnist
eiga neitt andlegt inniliald annað en peninga og að gnæfa i
efstu sætunum, hvernig haldið þér, að hann stæði sig i
styrjöld við innrásarlier? Ætli fimmta herdeildin skildi þar
eftir færri brýr að baki sér en í Frakklandi?
Hér getur því ekki verið nema um tvennt að velja.
Annaðhvort eru Rússar betur gerðir móralskt af náttúr-
unnar hendi en við eða að i þjóðfélagskerfi þeirra býr
meiri siðferðismáttur en í kerfi okkar.
IV.
Mér er kunnugt um, að í brjóstum yðar flestra fer nú
huldu liöfði ein brennandi ósk. Það er, að landránaherj-
um nazismans lánist að leggja í rústir sósíalismann í Sovét-
ríkjunum, — að Hitler gangi af Stahn dauðum. Ég geri
varla ráð fyrir, að þér séuð svo grunnhyggnir, að þér hafið