Tímarit Máls og menningar - 01.12.1964, Blaðsíða 84

Thor Vilhjálmsson
Carlo Levi
STÓRU auðu salirnir í hinni fornu
stjómarhöll Flórenzhorgar Pal-
azzo Vecchio, þeir voru ekki auðir
heldur voru þeir fullir af veizluglöð-
um rithöfundum Evrópulandanna og
aðalsfólki Flórenzborgar og fyrir-
mönnunum og af kvikmyndafólki eða
sjónvarps sem var komið frá Róm á
rithöfundaráðstefnuna til að taka
þátt í umræðunum um daginn þegar
það var verið að tala um hið mikla
efni: Þáttur rithöfundarins í sjón-
varpinu, útvarpinu og kvikmyndun-
um. Gistihús borgarinar voru full af
rithöfundum álfunnar, og á einn stað
voru nú samandregnir úr þessari
heimsálfu fleiri frægðarmenn bók-
mennta heldur en eiginhandaráritun-
arsafnarar komust yfir að elta á
nokkrum dögum þótt þeir skiptu með
sér verkum. Sá glaði og ljúfi borgar-
stjóri La Pira framfleytti kristilegum
hræðralagskærleika í smáblómaanda
hins helga Fransiskusar með fasi sínu
og brosi og chaplínskri kímni og
ringlaði svarnn féndur austurs og
ves'urs svo þeir gleymdu sér og féll-
ust í faðma hjá þessum borgarstjóra
sem bjó sjálfur í múnkaklefa og gaf
alli sem hann átti sjálfur, benti á sól-
ina og hló að þeim sem voru að hæla
honum og hljóp um á hvítum sokk-
um og svörtum skóin um höllina fínu
og hamaðist við að gera menn að
bræðrum og hló.
Skáldið Ungaretti sem minnti á Jó-
hannes páfa, hann var forseti rithöf-
undasambandsins sem hélt þetta þing
og sat i sæti þar sem eitt sinn sat
Cosimo mikli af Medici pater patriae
og sonur hans Lárus prúði ,Lorenzo
il magnifico* — þetta fína skáld
Ungaretti sem var gamall maður,
mikið varð hann ungur þegar hann
hélt ræður vegna fyrirhafnarinnar að
tala og finna orðin, erfiðisins að
finna hin réttu orð því að skáldið er
sá sem veit að orð eru dýr. Og til
hliðar við hann sat varaforseti sam-
bandsins sem ungur skrifaði sína
fyrstu stóru bók á Sikiley um Vefar-
ann mikla frá Kasmír: Halldór Lax-
ness. Og á bakvið þá var salurinn
tjaldaður góbelinteppum og á einu
þeirra var mynduð sú furðulega
skepna sem kaupmenn endurreisnar-
tímans færðu fréttir af frá Afríku og
heitið hefur Rhinoceros: nashyrning-
ur. Og hvít stytta af ættföðurnum
Cosimo hinum mikla. En salurinn
var fullur af mönnum sem höfðu yf-
irgefið einrúmið og stríð sitt við
386