Tímarit Máls og menningar - 01.12.1965, Side 18

Tímarit Máls og mcnningar
áfram að starfa með svipuðum hætti og áður, meðan kraftarnir enlust. Sam-
kvæmt því hafði hann að undanförnu verið að svipast um eftir verkefnum.
Hann hafði tryggt sér nokkra stundakennslu, og einnig átti hann innhlaup á
skrifstofu hjá lengdasyni sínum, Val Sigfússyni, sem rak sokkaverksmiðju.
Hann var kvænlur Jónínu, sem var elzt barna Hreggviðs. Þá hafði hann og
fyrir einum tveim misserum afráðið að leggja í framkvæmd, sem veitti hon-
um ærið að starfa, meðan hún stæði. Svo var mál með vexti, að húsið hans
var óþarflega stórt fyrir hann, eins og högum hans var nú háttað. Hann bjó
nú einn í því ásaml syni sínum ókvæntum. En þannig hagaði til, að óhentugt
var og jafnvel illgerlegt að taka leigjendur í húsið að óbreyttu. Hann hafði
því ákveðið og fengið til þess nauðsynleg leyfi að láta lyfta þakinu og smíða
fullkomna hæð með sérinngangi. Var síðan ætlunin að leigja hana eða selja.
Þetta verk var nú svo vel á veg komið, að nýja hæðin var fokheld og byrjað
að ganga frá henni að innan. Vann Hreggviður að því verki hverja stund,
sem aflögu var frá öðrum störfum. Hann var vel lagtækur, enda hafði hann
oft unnið sem handlangari við húsasmíði. Nú unnu tveir smiðir hjá honum
að staðaldri, svo að hann vonaðist til, að hæðin yrði tilbúin í næstu far-
dögum.
Hreggviði fannst það hálfhastarlegt, þegar hann hugsaði út í það, að helzt
horfði svo, að ekkert barna hans mundi þurfa á þessum bústað að halda, sem
búinn var að kosta hann svo mikið erfiði. Jónína og maður hennar áttu þegar
stóruin veglegra hús. Yngri dóttirin Björg eða Systa, eins og hún hafði verið
kölluð, var gift Ameríkana og búselt í Bandaríkjunum vestur við Kyrrahaf.
Væntanlega átti hún ekki afturkvæmt til íslands, enda víst hezt svo, úr því
sem komið var. Og þá var það sonurinn. Það var ógerningur um það að
segja, hvar hann staðfestist eða hvort hann staðfestist nokkurs staðar. Hregg-
viður hafði oft áhyggjur af honum.
Hreggviður hafði setið stundarkorn hugsi í hægindastólnum og reynt að
láta Iíða úr sér þreyluna. Nú vaknaði hann af hugleiðingum sínum við þrusk
og hamarshögg uppi yfir sér. Iiann leit á klukkuna. Enn var drjúgur tími til
kvölds, svo að hann gat vel tekið skorpu við að hjálpa smiðunum. Hann stóð
þó ekki upp, heldur rétli út höndina eftir dagblaði, sem lá á borðinu. Hann
leit fljóllega yfir fréttir og myndir, en stanzaði síðan við forustugreinina.
Hún bar yfirskriftina Urelt sjónarmið. Þar var fyrst getið um það, að æ fleiri
forustumenn efnahagsmála í ýmsum löndum væru að komast á þá skoðun, að
þjóðríki eins og þau hefðu verið byggð upp á 19. og 20. öld væru að verða
hemill á þróun efnahagslífsins. Jafnvel hin stærrí þjóðríki með tugi milljóna
256