Húnavaka - 01.05.1972, Síða 7

Sr. GUÐMUNDUR ÞORSTEINSSON:
Rœha,
flutt á sumarhátið i Húsafellsskógi, 3. ágúst 1969.
Nokkuð stytt.
í helgum ritningum standa þessi orð: „Landið þitt er land með
fjöllum og dölum. Það drekkur vatn at himnum, þegar rignir. Það
er land, sem Drottinn Guð þinn annast. Stiiðugt hvíla augu Drottins
Guðs þíns yfir því frá ársbyrjun til ársloka.“
Þau láta ekki mikið yfir sér þessi orð hins hebreska skálds og ætt-
jarðarvinar, en þó fela þau í sér alla tilverusögu lítillar þjóðar, er
með fádæma þreki og djörfung hefur boðið erfiðleikunum bvrginn
og reynzt trúaðri á land sitt og tilverurétt sinn en flestar aðrar þjóð-
ir. Hin útvalda þjóð lifði af allar hörmungar og hrakninga, af því að
hún átti sér hugsjón, er aldrei fölskvaðist. Guð hafði gefið henni
landið fyrirheitna. Guð hafði leitt hana í hendi sér og aldrei misst
sjónar af henni. Trúnaðurinn við þessa hugsjón hefur verið líftaug
og þjóðarstyrkur ísraels allt fram á þennan dag. Sú hetjusaga verður
ekki rakin frekar hér, en orðin upplesnu minna sjálfkrafa á aðra bar-
áttusögu smáþjóðar, minna á annað land, nærtækara og hugstæðara
okkur öllum, sem hér erum stödd í dag, landið þitt áheyrandi með
fjöllum þess og dölum. Landið, sem Guð hefur gefið þér. ísland er
okkar land. Það hefur borið okkur á brjóstum, fætt okkur og fóstrað
og það er land, sem Drottinn Guð hefur líka annazt frá upphafi vega.
Hér gaf Drottinn þessari þjóð heimilishaga og hlutverk þitt, sem
þegns, er að bera þinn skerf af byrðum þess, halda uppi heiðri þess
og sæmd. Og það á ekki að vera þér neitt nauðungarverk, því að ís-
land er þrátt fyrir allt fegursta og bezta landið undir sólinni.
Hefur þú hugleitt það, að við íslendingar höfum ávallt átt þetta
land. Það var ósnortið eyland, sem Guð ætlaði þessari þjóð og sem
beið hennar við upphaf landnáms. Við þurftum ekki að hrifsa þetta
land frá neinni þjóð með ofbeldi eða yfirgangi, og við höfum aldrei