Húnavaka - 01.05.1972, Qupperneq 111

HÚNAVAKA
109
ræðuham brá hann gjarna hökutoppnum í munn sér, er hann hafði
efnisskipti í ræðunni.
Þetta sýnir hans áköfu lund, sem einnig kom fram í samtalinu í
Haukagilsskálanum, þar sem hann settist upp og hélt þrumandi
ræðu ti! þess að rökræða, en spjallaði ekki liggjandi eins og maður
gerir oft í kvöldrabbi.
Það hefur tvímælalaust fylgt Benedikt að hann hefur verið talinn
einn málsnjallasti maður samtíðar sinnar. Hannes Þorsteinsson telur
að eldfjör mælskunnar, sem einkenndi snjöllustu ræður hans væri
slíkt að aldrei hafi setið jafnoki hans, sem ræðumaður á Alþingi
Islendinga.

Tíðindi úr Húnaþingj, tínrl af spjöldnm sögunnar
Árið 1834 Nú lögðust af karlmannshattar á kvenfólki. Hjuggu jrær til svokall-
aða hjálmhatta með litlu skyggni, kamh á miðjunt kolli, lagðan strútsfjöður fram
af burstinni, er nú fengust fvrir allt að ríkisdal, 3 merktir minnst og hafa þar
kaupmenn máske selt sér í skaða af velvild til konunnar. Aðrir voru skyggnis-
hattar, með útlenzku lagi, af bómull. Fljótt fóru konur að búa þá til líka, en bág-
ast var að fá strútsfjaðrirnar, jjrjár beygðar fram af kollinum. Skyggnisstærðin var
svo, að náði jafnt lmakka á karlmannshiifði. jiá hann kyssti jiær, ef skyggnið var
vel beygt. Sumar brúkuðu silkigjörð, Jjað kölluðu prestar lausakvenna búning.