Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Qupperneq 37

Synd á mót heilögum anda
held ég hér hafi skeð. (12. vers)28
í sama streng tekur Jóhann Gerhard sem segir um Júdas í 10. Hugvekju á
þessa leið:
Hvar fyrir Júdas syndgaði meir og framar með því að hann örvænti sér
Guðs náðar en gyðingamir í því þá þeir krossfestu Kristum.29
Þessi atriði voru uppistaðan í þeirri sálgæslu sem séra Jón Steingrímsson
veitti sóknarbörnum sínum þegar ógnir eldsins steðjuðu að þeim. Hann
gekk mjög nærri sér hugsaði ekki alltaf nægilega um sjálfan sig og að hann
þyrfti sjálfur á huggun að halda eftir alla þá áfallahjálp sem hann hafði veitt
fólki. Veturinn 1785-86 var honum mjög erfiður og þá rambaði hann á
barmi örvæntingar og hugleiddi jafnvel að stytta sér aldur. Þá fannst honum
eitt sinn sem til sín væri í draumi mælt þessum orðum:
Öll mín fyrirheit stöðug standa,
styrki ég nú og jafnan þig,
í allri þinni eymd og vanda,
ákalla skaltu og treysta á mig.30
í þessum orðum heyrði séra Jón Guð tala til sín þeim huggunarorðum sem
hann sjálfur hafði áður huggað aðra með og vakti hjá honum traust, þrek og
djörfung ásamt von til framtíðar. Og þá framtíð hefur hann séð út frá mynd
Opinberunarbókar Jóhannesar um Guðs ríki, þar sem „dauðinn mun ekki
framar til vera, hvorki harmur né vein né kvöl er framar til. Hið fyrra er far-
ið.“ (Opb 21.4)
28 Sjá nánar Sigurbjöm Einarsson 1997.
29 Johann Gerhard 2004, s. 51.
30 Jón Steingrímsson 1973, s. 230.
35