Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 124

þjáningu og illsku stöndum við öll ráðþrota, hvort sem við erum í hlutverki
þolanda eða þess sem hjá stendur. Þegar svo ber undir er það ekki okkar að
finna eða gefa tæmandi svör, heldur að bjóða samfylgd, vegna þess að hún
gerir þeim sem líða kleift að halda áfram. Þó að markmiðið sé að koma auga
á hið góða mitt í þjáningunni, má leitin að hinu góða ekki koma í veg fyrir
að einstaklingurinn fái tíma og tækifæri til að finna til. Lærdómurinn felst
með öðrum orðum ekki í því að gera bölvunina að blessun, heldur að gefa
bölvuninni færi á að snúast í blessun. I tilviki Önnu Pálínu felst þessi mun-
ur í því að líta ekki á krabbameinið sem gott í sjálfu sér, heldur sem vaxtar-
möguleika fyrir hið góða, sem að lokum nær yfirhöndinni, þrátt fyrir allt. í
því felst traustiÖ (s. 143) sem Anna Pálína talar um, traustið á að hið góða
muni sigra að lokum, og því sé baráttan ekki til einskis.
Amfríður Guðmundsdóttir
122