Skagfirðingabók - 01.01.1983, Blaðsíða 153
ANNALL UR SKAGAFIRÐI
saman um ráð til að draga úr henni, og er nú reyndar merkilegt,
þar sem jafn margir greindir menn eiga hlut að máli, eins og
þeir, sem á þingi sitja. Mér finnst oft sem það sé ekki ósvipað
með henni og púkanum, sem Sæmundur fróði setti í fjósið, og
blés og tútnaði út af hinum vonda munnsöfnuði fjósamannsins.
En er hann hætti stóryrðunum og tók að hugsa sitt ráð, rýrnaði
púkinn allur og tærðist upp að lokum. Skyldi nú ekki geta farið
eins hjá okkur, ef flokkarnir hættu stóryrðunum og notuðu ráð
fjósamannsins, að verðbólgupúkinn yrði eitthvað rýrari í
roðinu, er fram liðu stundir, unz hann hyrfi með öllu, sem
frændi hans í Odda forðum?
A síðastliðnu vori andaðist í Réttarholti Freyja Jónsdóttir,
fyrrum húsfreyja þar og ekkja Rögnvaldar Bjarnarsonar, hins
ágæta gáfumanns. Þó sumum fyndist, sem gáfur Rögnvaldar
skyggðu á greind og kosti konunnar, vissu þó allir, að hún var
hin ágætasta kona að greind og skörungsskap, og svo var
gjafmildi hennar mikil, að stundum mátti segja, að hún sæist
ekki fyrir, enda orðlögð gestrisni þeirra hjóna og heimilið við
þjóðbraut. Komu þangað margir, og áttu allir, jafnt háir sem
lágir, sömu alúðinni og risnunni að mæta. Síðustu ár ævi sinnar
lá hún rúmföst og oft þungt haldin, en alltaf var hún þó glöð og
skrafhreyfin, eins og í gamla daga, er gesti bar að garði, enda
naut hún hinnar beztu hjúkrunar og umönnunar dóttur sinnar,
Sigríðar, húsfreyju í Réttarholti.
Sögufélag Skagfirðinga hefir enn hafizt handa með prentun á
stórri bók um Hólastól eftir Brynleif Tobíasson kennara. Er nú
senn lokið prentun hennar, og verður þar áreiðanlega mikinn
og margþættan fróðleik að finna. Hefir sú útgáfa gengið vel og
bóka þeirra, sem félagið hefir gefið út, að góðu getið. Er í ráði,
ef um hægist eftir stríðið, að auka hana, því úr miklu efni er að
moða og margur góður maður, sem þar vill taka til höndum.
Á sumardaginn fyrsta 1943.
151