Tímarit Máls og menningar - 01.11.2018, Side 98

Þ ó r ð u r S æ va r J ó n s s o n
98 TMM 2018 · 4
Geirlandsá er agnarögn vatnsmeiri en Stjórn. Þegar ekið
er yfir Geirlandsá er hægt að velja á milli tveggja vaða.
Neðra vaðið er aðeins dýpra og óárennilegra. Elli og
Dunni (rútubílstjórarnir, ég kem að þeim síðar) fara alla
jafna þar yfir. Sömu sögu má segja af staðkunnugum,
bílstjórum á óhemju stórum farartækjum og kjánaprikum
sem vita ekki að það er mun betra vað sirka tvöhundruð
metrum ofar í ánni.
Ég féll í síðastnefnda flokkinn.
(Það var langt liðið á júlí þegar einhver benti mér á hitt
vaðið.)
Þá leið mér einsog kjána.
Steinsnar frá neðra vaðinu er foss sem heitir Fagrifoss.
Hann ber nafn með rentu.
Við Fagrafoss er lítið bílastæði og ókræsilegasti kamar
norðan Alpafjalla.
Ég myndi frekar kúka á mig en að ganga örna minna
þar.
**
Hellisá er stærst.
Þar er fátt sem gleður augað.
Hún er í minnstu uppáhaldi hjá mér.
Að mínu viti er vart hægt að hugsa sér betri farartálma
en þessar þrjár ár. Ef þeirra nyti ekki við ætti hver einasti
skrjóður greiða leið hingað upp.
XII
Af hugulsemi við konuna mína
Þegar ég er við bílastæðið á Laka reyni ég að gefa mig á
tal við alla gestina.
Oftar en ekki spyrja ferðamennirnir mig út í
hringveginn, hvort hann sé ekki allt í lagi og hvort þau
þurfi nokkuð að keyra yfir aðra á. 
Þá segi ég að vegurinn sé allt í lagi svona miðað við og
að þau þurfi að keyra yfir eina á í viðbót, Varmá.
TMM_4_2018.indd 98 6.11.2018 10:22