Ófeigur - 15.08.1948, Qupperneq 32

32
ÓFEIGUR
uppeldistillögur bolsivika til betri vegar. En allir borg-
araflokkarnir voru þá œjög önnum kafnri við að afla
sér hylli kommúnista og leyfðu fimmtuherdeildinni að
setja æsku Iandsins í þá andlegu fjötra sem lengi mun
minnzt með ömurlegum tilfinningum. Þegar uppi voru
háværar raddir um að lögleiða skyldulán, hafoi orð-
rómurinn þau áhrif, að fjöldi efnalítilla manna, sem
hafði aflað sér nokkurs sparisjóðsfjár með sparsemi
og ráðdeild, geroust kærulausir og eyðslusamir.
Sögðu, að úr því að sparnaður þeirra væri einskis met-
inn og tilgangurinn að láta ránshendur sópa um spari-
féð, væri bezt að eyða því sem fyrst. Hófst út af þessu
mikil óhófseyðsla. Bar ég þá fram tillögu um, að spari-
fjáreign hjóna og barna upp að 30 þús. kr. skyldi und-
anþegin skyldulánum. Tillagan eyddi ótta og tortryggni
margra manna og komst auk þess í lítið breyttri mynd
inn í umrædda löggjöf. Mikil slys urðu í Reykjavík af
ógætilegum bifreiðaakstri. Hvað eftir annað biðu börn
bana vegna ógætilegs aksturs. Bar ég þá fram tillögu
um að ríkisstjórnin blandaði sér í málið og hindraði
þessi barnablót, mitt í höfuðstaðnum. Ekki löngu síð-
ar gerðist lögreglan athafnasörn um ökuhraðann í bæn-
um og hefir síðan mjög dregið úr hinum hörmuiegu um-
ferðarslysum. Sýnilegt var, að innan skamms mundi
verða reist ný og sterkari brú yfir Þjórsá. Þá fluttum
við Ingólfur Jónsson tillögu um, að flytja gömlu brúna
upp á Tungná og gera Rangæingum hægara um vik
að nota afrétti sína og jafnframt akfært yfir Sprengi-
sand um hásumartímann. Þessu máli var eytt í bili, en
mun leysast á þann hátt, sem tillögumenn bentu á, áð-
ur langir tímar líða, því ao hreyfingarþörf fólksins mun
leggja fram rök, sem nægja. Um sama leyti bárum
við Björn Kristjánsson og Sigurður Kristjánsson fram
tillögu um að friða hið fagra land vestan Jökulsár á
Fjöllum, frá Dettifosi að Ásbyrgi og gera þetta svæði
að þjóðgarði, eins og ÞingvöII. Þarf að gera ruðnings-
veg eftir allri þessari leið og sumargistihús á Svína-
dal. Er þeta landsvæði eitt hio fegursta sem til er hér
á landi, og er illt til þess að vita, að tiltölulega fáir Is-
lendingar hafa augum litið þá fegurð. Þegar erlend
ferðamannaskip fara að koma til Akureyrar og land-
setja þar fjölmenni verður óhjákvæmilegt, ef lands-
menn eiga að hafa nokkra tekjubót og þessum gestum,