Ófeigur - 15.08.1948, Side 44

44
ÖFEIGUR.
um. íslendingar hafa þess vegna ekkert sérstakt að
þakka frændþjóðmn sínum í þessu efni. Það er að vísu
sjálfsagt að meta hlutrægnislaust tilmæli vinsamlegra
frændþjóða. En í þessu efni mundi það vera hættulegt
fyrir Island og fyrir öll Norðurlönd, ef íslenzka þjóðin
fylgdi þessum norrænu bendingurn. Norðurlandaþjóð-
irnar á meginlandinu lifa í stöðugum ótta við hinar óút-
reiknanlegu landvinningaaðgerðir Rússa. I blöðum og
á almannafæri tala þau á þann veg, að þau geri ekki ráð
fyrir hættu úr austurátt, en bak við lokuð gluggatjöld
eru gefnar dýpri skýringar á aðstöðu norrænna þjóða,
Rússar hafa hertekið og lokað Eistlandi, Lettlandi og
Lithaugalandi og halda nú í járngreipum nálega öllum
ríkjunum í Mið-Evrópu og á Balkanskaga. Þeir réðust
á Finna 1939 og tóku af þeim mikið land og htrstöðv-
ar. Finnska þjóðin er nú ekki sjálfráð sinna gerða og
verður að leiða frægustu ættjarðarvini landsins fyrir
sakadóm fyrir það eitt, að unna þjóð sinni og hafa
reynt að verja sæmd hennar og rétt. Þegar sænsk blöð
ræddu um menningarsamband Norðurlanda, hóf rúss-
neska útvarpið og blöð Rússa harðar árásir á Svía
fyrir að standa að nefndum samtökum. Ef fullkomið
frelsi væri ráðandi í heiminum, mundi engri þjóð koma
til hugar að skipta sér af því, þó að Norðurlandaþjóð-
irnar geri með sér vináttusáttmála og jafnvel þó að um
varnarbandalag væri að ræða, sem ekki er að þessu
sinni. Norrænu þjóðirnar lifa þess vegna í stöðugum
ótta um frelsi sitt og frarntíð. Þær hafa enga trygg-
ingu fyrir því að þær verði ekki svo að segja hvenær
sem er að hlíta forlögum Finnlands eða jafnvel Eystra-
saltsríkjanna, nema ef stórveldi Engilsaxa geta á sín-
um tíma liðsinnt þeim á hættustund. Sá háttur er um
þessar mundir á lífi norrænna þjóða á meginlandinu,
að menn tala ekki opinberlega um hernám Borgundar-
hólms eða aðra sviplíka atburði. Réttleysi smáþjóða,
sem ekki eru skildar frá Rússlandi með breiðum haf-
hlutum, er svo mikið, að Danir hafa ekki einu sinni
reynt að bera fram kveinstafi sína við sameinuðu þjóð-
irnar út af yfirgangi Rússa á Borgundarhólmi. Norður-
landaþjóðirnar vita vel, að Rússar geta með sama rétti
og þeir hafa beitt á Borgundarhólmi hersett öll Norður-
lönd. Þess vegna þegja norrænu þjóðirnar í von um,
að eiíthvert kraftaverk gerist þeim til frelsis og bjarg-