Ófeigur - 15.08.1948, Qupperneq 65

ÓFEIGUR
65
hyggilegt að veita ungum og óráðnum mönnum, enda
mjög óvíst, að slíkur stuðningur væri heppilegur skáld-
um og listamönnum, sem eru að þroskast og reyna krafta
sína. Má segja, að skáldalaun Matthíasar hafi ekki
komið fyrr en þjóðin hafði sannfærzt um listamanns-
hæfileika hans, og er það fordæmi til eftirbreytni.
Sýnilegt er, að ekki hlýðir að láta skáldin sjálf eða
listamennina velja hina útvöldu úr sínum hóp. Alþingi
hefur fyrir sitt leyti ár eftir ár sýnt í verki, að það
telur sér ekki henta að skipta skálda- og listamanna-
launum. Hér er lagt til að velja í skiptanefnd góða borg-
ara, líkt og þegar kviðdómur er kjörinn. Ef hver sýslu-
nefnd og bæjarstjórn velur einn fulltrúa til að dæma
með skriflegri atkvæðagreiðslu á hverujm tíma um,
hvaða umsækjandi sé hæfastur til að fá heiðurslaun,
þá mun sá dómur aldrei vera langt frá skoðun almenn-
ings í Iandinu, sem leggur fram féð og á að njóta hinna
listrænu verðmæta.
Námsstyrki handa ungum skáldum og listamönnum
er eðlilegt að fela menntamálaráði til fyrirgreiðslu.
Langoftast yrðu þeir styrkir notaðir til námsdvala og
ferðalaga eriendis.
VII. Lyfjabúðir í Keykjavík.
Fyrir nálega 20 árum voru hér í bænum aðeins tvær
lyfjabúðir, og þótti almenningi þetta mikið óhagræði.
Eg átti þá þátt í, að tveimur nýjum lyfsölum var veitt
lejrfi til að stofnsetja nýjar lyfjabúðir. Var þá talið,
að bætt væri í bili úr bráðri þörf. En síðan þá hefur
höfuðborgin stækkað stórmikið og byggðin orðið miklu
dreifðari en þá var. Búa hin nýju úthverfi við mikla
nauð í þessu efni. Um mörg undanfarin ár hafa fjöl-
margir ungir lyfjafræðingar verið tilbúnir að setja á
stofn nægilega margar lyfjabúðir til að bæta úr þörf
allra bæjarbúa. Heilbrigðisstjórnin ein hefur ekki skil-
ið þessa þörf. Nú vill svo til, að mjög mikill hluti þing-
manna á lögheimili í Reykjavík, og þekkja þeir þess
vegna til fulls, að í þessari merku grein heilbrigðis-
mála er fullkomið einokunarástand, og sést ekki á því,
að íslendingum hafi þótt hin gamla einokun fá nægileg-
an reynslutíma á hálfri þriðju öld. En ef nauðsynlegt
þykir að viðhalda einokunarskipulaginu, að því er snert-