Ófeigur - 15.08.1948, Side 90

Ófeigur - 15.08.1948, Side 90
makt suður í Skálholti, sóttu Skagfirðingar líkami þeirra feðga suður yfir öræfin og jarðsettu þau á Hól- um. Það þarf stórfellt skilningsleysi á sögu landsins og tilfinningum Skagfirðinga til að geta búizt við, að mál þetta verði látið niður falla, eins og því er nú komið. Þá hefur sjálf dómkirkjan á Hólum verið min flest- um sínum góðu gripum og þeir fluttir í þjóðminja- safnið. Er þetta furðuleg og óafsakanleg djarftækni. Má segja hið sama um fjölda annarra kirkna, að þær hafa verið sviptar helgigripum sínum. Hefur þessum gripum verið safnað til Reykjavíkur og geymdir undir timburþaki í miðbænum, og gæti allt safnið farizt þar í eldi á nokkrum mínútum. Á styrjaldartímum er hætt- an fyrir slíka gripi hvergi jafnmikil á öliu landinu eins og við flugvöll Reykjavíkur. Þykir nú við eiga að nota þann almenna áhuga, sem vaknað hefur í sambandi við framkomu dr. Guðbrands Jónsonar varðandi óleyfi- lega meðferð hans á jarðneskum leifum Jóns Arason- ar og sona hans, til að koma eðliiegri skipun á öll þessi mál með því, að allar kirkjur utan höfuðstaðar- ins fái aftur frá þjóðminjasafninu alla sína gömlu gripi, sem þangað hafa verið fluttir, og verði haft um þetta ráð biskups, hlutaðeigandi presta og sóknarnefnda. XXV. Þingmannaheimili. Þegar leið að alþingishátíðinni 1930, var algerð vönt- un á viðunandi gistihúsi í höfuðstaðnum tii að taka á móti innlendum og erlendum gestum. Ríkið og bærinn þurftu að fá gistihús vegna almennra þarfa, en hvor- ugur aðilinn hafði löngun eða fé til að stofna til þess háttar rekstrar. Vildi þá svo tii, að Jóhannes Jósefs- son var að flytja heim frá útlöndum og vildi hefja hér atvinnurekstur. Var um margt að velja, sem arðvæn- legt þótti, ekki sízt í samband við verzlun, en Jóhannesi þótti hér vera mest vöntun á nútíma gistihúsi og var fús að hætta aleigu sinni, 200 þús. kr., í gistihúsbygg- ingu. Ríkið og Reykjavíkurbær veittu ábyrgð fyrir láni og nokkra óbeina aðstoð. Hótel Borg var reist og hef- ur síðan verið eina gistihús höfuðstaðarins, þar sem húsakjmni eru miðuð við nútíma kröfur. Hótelið bar sig vel fyrstu misserin, en allan krepputímann, 1931—
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Ófeigur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.