Ófeigur - 15.08.1948, Side 106

106
ÖFEIGUR
Urignr blaðamaður, sem hafði lengst af æskuárum sín-
um barizt við hættulegan sjúkdóm, fellur í valinn frá
fátækri og einstæðri móður. Haildór hyggur sig þess
um kominn að setjast í sæti hins æðsta dómara og
dæma hart. Faríseatár hans var eina huggunin, sem
móðirin flutti heim með sér frá gröfinni. Blaðamenn
undu framkomu Halldórs svo illa, að þeir héldu fund
til að gefa honum ráðningu. Bjóst hann við að vera
rekinn, en þegar til kom, þótti brot hans svo einstakt,
að sama yfirsjón mundi aldrei koma fyrir annan mann.
Fyrr á árum var því við brugðið, að Tíminn kynni
öðrum blöðum betur að skilja við fallna samferðamenn.
Nú er náð yztu takmörkum hinum megin, eins og í öðru.
*
Þær furðulegua fréttri berast nú úr stjórnarskrár-
nefnd, að Eysteinn láti Haildór frá Kirkjubóli yfir-
gefa afstöðu flokksins í kjördæmamálinu. Nú bíður
Framsókn um að eins manns kjördæmin verði lögð
niður og viðhafðar hlutfallskosningar í stórum kjör-
dæmum. Sýnilega er nú hætt að treysta á annað en
slæðingsfylgi, líkt og það sem kommúnistar lifa á. Hverju
verður hægt að kasta næst fyrir borð?
#
Hornaf járðarför Hermanns var fremur ógiftusamleg.
Samvinnuhátíðin, sem hann heiðraði með óboðinni nær-
veru, hófst með guðsþjónustu. Hermann gekk um gólf
úti á túni, meðan messað var, og ræddi við þá menn,
sem mest langar til að fella Pál þingmann úr sessi.
Þótti þetta háttalag bera vott um litla háttvísi. Þegar
kom á fundinn, réðist Hermann á ríkisstjórnina fyrir
að hjálpa fjárbrallsmönnum að geyma 130 milljónir á
laun erlendis. Fékk Eysteinn þarna vel útilátna sneið
fyrir að vera í stjórn, sem legði stund á yfirhylming-
ar. Kommúnistar tóku geip Hermanns sem goðsvar og
birtu stórar fyrirsagnir um svik og pretti auðmanna, sem
stæðu undir verndarvæng stjórnarinnar. Hélt Hermann
í fyrstu áfram dylgjum, líkt og kunnugt er úr blöð-
unum. En næsta dag var ölið runnið úr könnu kommún-
ista. Þá drógu Þjóðviljamenn Hermann sundur í háði
og spurðu, hverskonar formaður það væri, sem ekki
þyrði að koma fram með stórmál í miðstjórninni eða
því blaði, sem kallað er að hann stýri. 1 stað þess færi
hann austur í Skaftafellssýslu og hefði þar uppi málróf.