Studia Islandica - 01.06.1981, Side 98

Studia Islandica - 01.06.1981, Side 98
96 ir Ásmundarson kom þetta sumar út í Skagafirði. Hann var þá svá frægr maðr fyrir sakar afls hans, at engi þótti þá slíkr af ungum monnum.“ (94) — „ . . . þú ert nú mestr atgorvismaðr af íslenzkum mQnnum kallaðr.“ (129) — En það er víðar en í kjamyrði Jökuls, að gæfu og gervi- leika er beitt sem andstæðum, enda má segja að þar sé um að ræða hugmynd, sem myndar eins konar stef fyrir söguna í heild. Þegar Yíga-Barði segir fóstra sínum, að hann hafi fengið Gretti til fylgdar, er því fálega tekið (104-5): „Satt er þat, at mikit afbragð er Grettir axm- arra manna, þeira er nú er kostr á váru landi, ok seint mun hann vápnum verða sóttr, ef hann er heill. En mik- ill ofsi er honum nú í skapi, ok grunar mik um, hversu heilladrjúgr hann verðr, ok muntu þess þurfa, at eigi sé allir ógæfumenn í þinni ferð.“ Fyrir skírsluna í Þránd- heimi (132) segir Ólafur konungur við Gretti: „Œrit ertu gildr, en eigi veit ek, hverja gæfu þú berr til at hrinda þessu máli af þér.“ Og eftir að skírslan fer út um þúfur, segir konungur (133-4): „Mikill ógæftunaðr ertu, Grett- ir . . . er nú skyldi eigi skírslan fram fara, svá sem nú var allt til búit, ok mun eigi hœgt at gera við ógæfu þinni.“ Þegar Grettir býður konungi fylgd sína, er honum hafnað eins og fyrr (134): „Sé ek þat,“ sagði konungr, „at fáir menn eru nú slíkir fyrir afls sakar ok hreysti, sem þú ert, en miklu ertu meiri ógæfumaðr en þú megir fyrir þat með oss vera.“ Höfundur sögunnar gerir næsta ljósa grein fyrir þvi af hverju ógæfa Grettis stafar: hetjuna skortir þær and- legu gjafir, sem eru ekki sameiginlegar góðum mönnum og vondum. 1 fyrsta lagi er Grettir ekki gæddur þeirri hófstillingu, sem gæfumenn hafa, enda víkur fóstri Barða að þessum skorti með orðunum „mikill ofsi er homnn nú í skapi.“ Eftir heimkomu úr fyrri utanför og berserkja- dráp með öðrum afrekum í Noregi „gerðisk ofsi Grettis svá mikill, at honum þótti sér ekki ófœrt.“ (95) Þeg- ar þeir Barði hittast eftir Heiðarvígin og Grettir bregðm: honum um bleyðimennsku fyrir að vilja ekki berjast, seg-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Studia Islandica

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Studia Islandica
https://timarit.is/publication/1542

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.