Studia Islandica - 01.06.1981, Page 98

Studia Islandica - 01.06.1981, Page 98
96 ir Ásmundarson kom þetta sumar út í Skagafirði. Hann var þá svá frægr maðr fyrir sakar afls hans, at engi þótti þá slíkr af ungum monnum.“ (94) — „ . . . þú ert nú mestr atgorvismaðr af íslenzkum mQnnum kallaðr.“ (129) — En það er víðar en í kjamyrði Jökuls, að gæfu og gervi- leika er beitt sem andstæðum, enda má segja að þar sé um að ræða hugmynd, sem myndar eins konar stef fyrir söguna í heild. Þegar Yíga-Barði segir fóstra sínum, að hann hafi fengið Gretti til fylgdar, er því fálega tekið (104-5): „Satt er þat, at mikit afbragð er Grettir axm- arra manna, þeira er nú er kostr á váru landi, ok seint mun hann vápnum verða sóttr, ef hann er heill. En mik- ill ofsi er honum nú í skapi, ok grunar mik um, hversu heilladrjúgr hann verðr, ok muntu þess þurfa, at eigi sé allir ógæfumenn í þinni ferð.“ Fyrir skírsluna í Þránd- heimi (132) segir Ólafur konungur við Gretti: „Œrit ertu gildr, en eigi veit ek, hverja gæfu þú berr til at hrinda þessu máli af þér.“ Og eftir að skírslan fer út um þúfur, segir konungur (133-4): „Mikill ógæftunaðr ertu, Grett- ir . . . er nú skyldi eigi skírslan fram fara, svá sem nú var allt til búit, ok mun eigi hœgt at gera við ógæfu þinni.“ Þegar Grettir býður konungi fylgd sína, er honum hafnað eins og fyrr (134): „Sé ek þat,“ sagði konungr, „at fáir menn eru nú slíkir fyrir afls sakar ok hreysti, sem þú ert, en miklu ertu meiri ógæfumaðr en þú megir fyrir þat með oss vera.“ Höfundur sögunnar gerir næsta ljósa grein fyrir þvi af hverju ógæfa Grettis stafar: hetjuna skortir þær and- legu gjafir, sem eru ekki sameiginlegar góðum mönnum og vondum. 1 fyrsta lagi er Grettir ekki gæddur þeirri hófstillingu, sem gæfumenn hafa, enda víkur fóstri Barða að þessum skorti með orðunum „mikill ofsi er homnn nú í skapi.“ Eftir heimkomu úr fyrri utanför og berserkja- dráp með öðrum afrekum í Noregi „gerðisk ofsi Grettis svá mikill, at honum þótti sér ekki ófœrt.“ (95) Þeg- ar þeir Barði hittast eftir Heiðarvígin og Grettir bregðm: honum um bleyðimennsku fyrir að vilja ekki berjast, seg-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Studia Islandica

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Studia Islandica
https://timarit.is/publication/1542

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.