Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1960, Page 374
352
spl’, segir hon, ‘]avi at ek ætla at mer muni [>å verra en å&r . .
‘Er J>at illt man ni?’, segir Egill. ‘Allillt’, segir hon . . .
Til Norna-Gests pdttr.
I Norne-Gæsts beretning om Sigurds kamp med Hundingssøn-
nerne hedder det i S. Bugges udgave, Norrone Skrifter af sagnhisto-
risk Indhold, s. 59 (trykt efter AM 62 fol.):
Reginn haf5i mjok rå5ager9 fyrir liSinu; hann haf9i sver5 bat,
er Ri&ill hét, er hann hafbi smi&at; Sigurbr ba9 Regin: »ljå mér
sverbit«; Reginn gerbi svå; bar ek jaetta sverb.
De af udgiveren indsatte anførselstegn bør stryges. Den rigtige
tekst er: Sigurdr bad Regin Ijd mér sverdit. Den som kommer til at
bære sværdet er jo Norne-Gæst, og han taler i fortællingen i første
person. Hvis Sigurds replik skulde anføres i direkte tale, vilde den
lyde: lé Gesti sverdit. Senere giver Gæst sværdet tilbage til Regin:
tole Reginn pd vid sverdi sinu af mér (649-10).
I Flateyjarbok er teksten blevet misforstået på samme måde som
af Bugge, således at mér skulde gå på Sigurd. Det hedder her (Flat. I
351): Sigurdr bad Regin lea ser suerdit, og ordene bar ek petta sverd
udelades. Men sætningen tole Reginn pd vid sverdi sinu af mér er
blevet stående (s. 352 nederst), skønt den her er uforståelig, da det
ikke før er nævnt, at Gæst havde sværdet. Nærbeslægtet med
Flateyjarbok og måske stammende derfra (jfr. Manuscripta Islan-
dica II, 1955, s. x-xi) er teksten i GI. kgl. sml. 2845 4to, trykt i
Fornaldarsogur Nordrlanda I, 1829.
Et sted i Hungrvaka.
I Hungrvaka (udg. 1938, kap. 8) fortælles, at biskop Magnus i
Skålaholt byggede sin kirke om, hvorpå den blev indviet (i året
1145). Han indbød sin kollega på Holar til festen, »til kirkjudags
sins ok brullaups jaess er ]aå skyldi vera«. Stedet er blevet forstået
som om et almindeligt bryllup havde fundet sted i forbindelse med
kirkefesten. Således siger B. Kahle i sin kommentar til Hungrvaka,
Altnord. Saga-Bibliothek 11, 1905, s. 113: »wessen hochzeit in Skåla-
holt gefeiert wurde, ist nicht iiberliefert«.