Rökkur - 01.03.1931, Síða 17

ROKKUR
15
efla vináttu og skilning meðal
íslendinga og Dana. Er það og
skoðun margra góðra íslend-
inga og Dana, að traustur
grundvöllur að sliku starfi
verði þá fjæst lagður, er stjórn-
málasambandinu milli land-
anna hefir verið slitið að fullu
og öllu. Skrif ýrnissa danskra
manna á þessu ári hafa leitt í
ljós skilningsleysi og skort á
samúð í garð islensku þjóðar-
innar, en þess ber og að geta,
að dæmi eru þess, að danskir
menn hafa að undanförnu
skrifað af glöggum skilningi
og hlýjum lmga um Island, ís-
lendinga og islenska menningu.
Það er því ekki nema réttmætt,
þar sem Danir hafa verið víttir
að makleikum fyrir sín skiln-
ingslausu skrif um ísland, að
því sé á lofti haldið, er skrifað
er af glöggum skilningi um fs-
land í dönsk blöð. Eg liefi ný-
lega átt kost á að sjá grein um
ísland í dönsku blaði, grein,
sem er skrifuð af svo hlýjum
huga og góðum skilningi gagn-
vart Islendingum, að það mun
mjög sjaldgæft að þannig sjá-
ist skrifað um íslendinga í
dönsk blöð. Grein þessi kom
ekki í stórhlaði. Hún var birt í
blaði stúdenta, „Akademiker-
en“, sem er gefið út af „Stu-
denterforeningen“. Ritstjóri
blaðsins er Victor Vilner, en
greinin, sem um er að ræða
lieitir „Efter Islandsfærden“ og
er liöfundur hennar Felix Nör-
gaard. Höf. getur þess þegar í
upphafi greinar sinnar, að ís-
landsferðin hafi orðið mönnum
til ógleymanlegrar ánægju.
Náttúrufegurð Islands hafi
vakið lotningu og undrun í
livers manns Iiuga og þjóðin
liafi vakið aðdáun heimsækj-
endanna. Þeim tilfinningum,
sem öflugastar voru í hugum
Iieimsækjendanna, er þeir
héldu heim á leið, verði best
lýst með orðum Mattlúasar
Jochumssonar, sem hann kvað
1874:
Eftir þúsund ára spil,
Ægirúnum skrifað,
Eitt er mest: Að ertu til,
Alt, sem þú hefir lifað.
Islendingar, segir Nör-
gaard, Iiafa átt við óblið nátt-
úruöfl að stríða. Landið er af-
skekt — langt norður í Atlants-
liafi. Það ér því ekkert kynlegt
þólt þessi óblíðu kjör liafi mót-
að þjóðina, Islendingar séu
vinnusamir, nægjusamir, óblíð-
lyndir, ómannblcndnir og sjálf-
stæðir. Þungsækin og erfið bar-
átta fyrir daglegu viðurværi
hefir hert þjóðina, enda verði
að meta íslendinga eftir öðrum
mælikvarða en Dani. Höf. drep-
ur þvínæst á gullöld Islands og