Rökkur - 01.03.1931, Qupperneq 23

R Ö Ií K U R
eða annað af eigi minni þýð-
ingn. Þótt engin stórtíðindi hafi
borist i'rá Frakklandi, síðan
þing var sett, er ekki úr vegi,
að rifja upp hvernig ástatt var,
áður en Tardieu myndaði stjórn
sína. Briand utanríkismálaráð
herra tók við af Poincaré í júlí-
lok 1929, en Briand-stjórnin
varð að.segja af sér, þegar þing
hófst að nýju þ. 22. okt. þá um
haustið. Utanríkismálaráðherr-
ann fór fram á það, að frestað
vaeri öllum umræðum um gerð-
ir stjórnarinnar i utanríkismál-
nm, en stjórnarandstæðingar
kröfðust þcss, að umræður væri
þegar liafnar um þessi mál.
Þegar til atkvæðagreiðslu
kom, beið stjórnin ósigur (287
gegn 277). Tardieu-stjórnin er
talin öflugri en Briand-stjórnin
var þá. Tardieu fékk trausts-
vfirlýsingu á þingi þ. 11. júli
(316 gegn 268) og ætla menn,
að styrkleikahlutföllin séu enn
svipuð.
II.
Frakkland er eitt af þeim
löndum, sem liefir slopj^ið við
sumar verstu afleiðingar heims-
kreppunnar. Af heimskrepp-
unni liefir leitt að atvinnuleysi
i'efir aukist mjög í flestum
iöndum, en Frakkar eru lausir
''ð atvinnuleysispláguna. Rn
auðvitað liafa skapast erfiðleik-
ar í Frakklandi af völdum
heimskreppunnar. Þessír erfið-
leikar eru fjárhagslegs eðlis, en
það er eins um ríki og einstak-
linga að fjárhagserfiðleikar eru
allra erfiðleika verstir viður-
eignar og þeim fylgir altaf sú
hætta, að eríiðleikarnir vaxi á
öðrum sviðum. Það verður nú
að vísu eigi sagt, að þeir fjár-
hagserfiðleikar, sem heims-
kreppan hefir skapað í Frakk-
landi, hafi leitt af sér mikil
vandræði fyrir ríkið enn sem
komið er, en bersýnilegt er, að
það er hætta á ferðum, ef þessir
erfiðleikar aukast, verða yfir-
gripsmeiri. Það var getið um
það í skeytum 17. nóv., að Pé-
ret dómsmálaráðherra hefði
verið til neyddur að biðjast
lausnar, vegna þeirra árása,
sem hann varð fyrir út af
bankahruni í Paris. Segir í
skeytinu, að lausnarbeiðnin
hafi verið tekin til greina og
Cheron, fyrverandi fjármála-
ráðherra, hafi verið útnefndur
dómsmálaráðherra í stað Péret.
Stjórnarandstæðingar munu
hafa beint skeytum sínum að
Péret vegna þess, að hann kom
ekki í veg fyrir að stjórnin lét
það viðgangast, að bankinn hélt
áfram vafasömum viðskiftum,
þegar augljóst var orðið hvert
stefndi, en svo fór, sem í skeyt-
inu hermir að bankinn neyddist
til að liætta útborgunum 6. nóv.