Rökkur - 01.03.1931, Blaðsíða 84

82
R 0 Ii K U R
í góðu lofti, nærist að miklu
leyti á eigin framleiðslu og hef-
ir altaf litla býlið sitt og bú-
skapinn sem bakhjarl, ef vinn-
an í verksmiðjunni eða kola-
námunni bregst. Skilyrðin eru
auðvitað ekki alstaðar fyrir
hendi, til þess að þetta geti
gengið. En menn eins og Henry
Ford vilja skapa skilyrðin til
þess, að verkamennirnir geti
verið landbændur jafnframt,
þar sem þau eru ekki fyrir
liendi. Svo mikið telur liann
unnið við það, að verkamenn-
irnir geti verið ræktunarmenn
jafnframt, að hann telur fram-
tíð verkamannastéttanna og vel-
ferð alþjóðar að miklu leyti
undir þessu komna.
Báðir þessir merkismenn,
Llojrd George og Henry Ford,
bafa þjóðrækt samfara jarð-
rækt fyrir augum.
Það virðist einmitt alment
vera rótgróin slcoðun í menn-
ingarlöndunum, að þýðing
landbúnaðarins sé svo mikil að
nauðsyn beri til að efla hann
sein best, þótt deilt sé um leið-
irnar. Hér er heldur ekki um
þetta deilt. Hinsvegar má um
það deila bvaða leiðir séu af-
farasælastar í þessum málum
hér á landi, þótt það, sem gert
hefir verið til eflingar land-
búnaðinum hér á uudanförn-
um árum, bljóti mjög að marka
framtiðarbrautina. Mjög þörf
lög hafa verið sett til viðreisnar
landbúnaðinum, sem þegar
hafa unnið stórmikið gagn, og
vafalaust eru spor i rétta átt,
svo sem jarðræktarlögin o. fl.
En þótt bændur íslands eigi við
erfiðleika að stríða og þá
marga, þá verður eigi annað
sagt en að eftir því sem líkur
standa til muni blómgunar-
skeið upp renna fyrir íslenskan
landbúnað, svo fremi, að bót
ráðist á þeim erfiðleikanum,
sem báir bændum langsamlega
mest, og er þannig varið, að
vel flestir binna erfiðleikanna
mundu hjaðna, ef þessum erf-
iðleika væri lirundið af vegi, en
það er vandræði bænda út af
verkafólksskorti og hið háa
kaupgjald, sem bændur verða
að greiða því fólki, sem fæst.
Mun eg víkja að því í næsta
kafla greinar þessarar.
IV.
Eins og eg liefi þegar vikið
að hafa kornbændur í öðrum
löndum víða orðið illa úti, svo
og bændur sem hafa aðaltekjur
sínar af baðmullarrækt, vegna
þess að framleiðslan hefir ver-
ið svo mikil, að ekki hefir ver-
ið hægt að selja bana viðunan-
legu verði, í mestu uppskeruár-
unum liggur jafnvel hluti upp-
skerunnar óseljanlegur, ekki