Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2020, Síða 274
Að ÞEKKJA SiNN ViTJuNARTÍMA
279
Sumarið 1944 (5. júlí – 5. september) les Elías líka Úraníu eftir Camille
Flammarion, bókina sem er lykill að hinsegin lestri á Man eg þig löngum.
Vel má velta fyrir sér hvort það hafi haft sambærileg áhrif á hann og Bóas;
kannski sá hann fyrir sér veröld þar sem kynferðislegar langanir eru ekki
bundnar við gagnstætt kyn. Í það minnsta skrifar hann í minnisbók sína 5.
ágúst, í miðjum lestri, að hann hafi sofið heima hjá karlmanni og dvalið
„með honum einum í samt. 36 klst. samfleytt“. 2. nóvember segir hann loks
frá því í Skáldu að hann hafi verið á Landsbókasafni að lesa Heilsufræði hjóna
og á meðan því stóð hafi hann tekið eftir manni horfa á sig: „Hann starir
alltaf á mig, hvar sem hann sér mig og virðist stundum vera nokkuð nervös.
Ég hugsa að hann viti, hver ég er.“ Í þessum orðum felst ekki ótti um að
verða viðfang augnaráðs annars manns, líkt og birtist í sögum Elíasar frá
árunum þar á undan. Fremur má greina í þeim ánægju yfir athyglinni, sem
hann upplifir augljóslega erótíska, samanber bókina sem hann heldur á í
höndunum. Vitjunartíminn nálgast óðum.
Umbreyting
Í safni Elíasar er að finna handrit frá árinu 1945 sem kallast „Þrjú sendi-
bréf“.60 Fyrsta bréfið er frá karlmanni að nafni Mar sem skrifar til stúlk-
unnar Randí og skipar henni að halda sig frá öðrum mönnum: „Ég vil að
þú sért með mér þegar ég vil, – annars máttu bara eiga þig, því þú ert nú
einu sinni ekki nema kvenmaður, sem eingöngu er [...] brúkleg í viðlögum,
þegar maður hefur ekki annað til að hafa.“ Bréfinu lýkur á loforði bréfritara
um að hann skuli sýna Randí alvöru böll næst þegar þau hittist. Næsta bréf
er dagsett þúsund árum síðar, árið 2945. Þar skrifar karlmaður, titlaður X,
til stúlku að nafni Hanna og biður hana að fá lánaða flugvél og fallhlíf og
heimsækja hann í skýjakljúfinn þar sem hann býr; hann er að hlusta á tónlist
eftir Mar og segist skulu skrifa bók um kynfæri Hönnu ef hún vilji. Þriðja og
síðasta bréfið er svo ástarbréf frá Elíasi Mar til X árið 3945: „Eg veit ekki,
hvort þú trúir mér, en í alla nótt hefi ég ekkert getað sofið, vegna þess að ég
hefi stöðugt verið að hugsa um þig. Ég get tæplega fyrirgefið sjálfum mér,
hversu gagntekinn ég er af fegurð þinni, er svo mjög hefur hrifið mig, að ég
hugsa ekki um annað.“
Í þessari undarlegu textasamsuðu birtast ástar- og kynlífsfantasíur af
ýmsu tagi sem tengjast aðilum af báðum kynjum en vitundarmiðjan er í
öllum tilfellum karlmaður. Varasamt er að lesa textann ævisögulega þótt öll
60 Lbs. 13 NF. Elías Mar. AA. Heildarritsafn XXii. Þrjú sendibréf.