Úrval - 01.02.1944, Side 26

Úrval - 01.02.1944, Side 26
24 TJRVAL Sá, sem þetta ritar, dvaldi nýlega nokkurn tíma í herbúð- um þessa óvirka hers, á hinni rólegu og hljóðu „víglínu”. Hann sá bókstaflega engar hemaðarlegar aðgerðir. Rúss- amir, sem nota allan mannafla sinn til þess að gera Þjóðverjum skil á öðrum slóðum, hafa horf- ið frá þesari aðgerðarlausu víglínu Finna, — geyma sér það til hentugri tíma, að rjúfa hana. Hinn sitjandi her Mann- erheims marskálsk er nú látinn moka snjó og höggva niður eldivið, sem fólkið heima fyrir þarfnast ærið mjög. Hermenn- imir vinna ennfremur að því að byggja upp herjuð þorp og koma sundurtættum ökrum aft- ur í rækt. Og þegar þeir eru ekki að leika sér að því, að skiptast á tilgangslausum strjál- ingsskotum við Rússana, sem kæra sig kollótta og ekki láta sér detta í hug að leita skjóls, ganga finnsku hermennirnir í skóla, sem haldnir eru í nota- legum, raflýstum neðanjarðar- vistarverum, tæpar 800 stikur frá skotgröfum óvinanna. Hin hlálega aðstaða finnska hersins var sérstaklega áber- andi meðan stóð á umsátinni um Leningrad. Þó að fram- varða-skotgrafalína þeirra væri svo nálægt hildarleiknum, að þaðan var hægt að eygja út- borgir Leningrad, neituðu her- menn Mannerheims að berjast með herjum Þjóðverja. I meira en 20 mánuði færðu þeir sig ekki fram um eitt einasta fet. í stað þess vörðu þeir tímanum til þess að koma sér upp vönd- uðum herbúðum, svo vönduðum í alla staði, að enginn her í Evrópu á aðrar eins vistarver- ur. Á Karelíu-hæðunum sá ég svefnskála og íveru-bækistöðv- ar, þar sem glerrúður voru í öllum gluggum, arinn í hverjum skála, þægileg rúm og rafljós. Skálar hinna óbreyttu her- manna tóku jafnvel fram skál- um ameríska hersins, sem vand- aðastir eru. Fáeinar stikur frá rússnesku herbúðunum var hin prýðilegasta ,,sauna“ eða bað- stofa á finnska vísu, svo vel bú- in, sem bezt mátti verða. Skammt þaðan var „Lotta Svard“ eða veitingaskáli, þar sem þrjár fagrar yngismeyjar gengu um beina. Það myndi hafa verið Rúss- um leikur einn, að sprengja þessar ágætu vistarverur í tætl- ur með fáeinum vel miðuðum skotum. En ef til vill er það
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.