Úrval - 01.02.1947, Side 47

Úrval - 01.02.1947, Side 47
ÞARFASTI ÞJÓNN" INDLANDS 45 ranann og tók á rás í áttina til mannsins. Verkstjórinn lyfti rifflinum og hlóð hann með íveim stórum nikkelkúlum. Það var varasamt að skjóta of fljótt, því að fílsheilinn er lítið skotmark, en einungis heilaskot getur stöðvað óðan fíl. Það veldur auknum erfið- Jeikum, hve fíllinn ber hausinn hátt og svo liitt, að hann vefur ranann upp í einskonar linykil. Píllinn geystist áfram og jörðin skalf. Þegar hann var í 50 metra fjarlægð, skaut verk- stjórinn úr öðru hlaupinu, en án árangurs að því er virtist; síð- ara skotinu skaut hann, er fíll- Inn var 20 metra í burtu. Fíll- inn steyptist um koll og víg- tennurnar grófust niður í jörð- ína, einu eða tveim fetum frá manninum. Fílar hafa fremur daufa sjón og heym, og lélegt lyktarskyn, ef miðað er vio önnur frurn- skógardýr, en þeir þurfa ekki að óttast neitt, nema ef tígris- dýr kann að ráðast á ungfíl ein- staka sinnum. Eitt sinn söknuðum við ungs tannfíls og var talið, að hann hefði lagzt út með viliifílum. kjokkrum dögum síðar sagði Burmabúi einn, sem vann hjá okkur, mér frá því, að villt fíla- hjörð væri svo sem mílu vegar í burtu, og stakk upp á því, að við færum og aðgættum, hvort okkar fíll væri meðal þeirra. Ég kom mér fyrir í klettaskoru í lækjarfarvegi og hafði riffil- inn við höndina, ef eitthvað kæmi fyrir. Ég heyrði að fílarn- ir voru á næstu grösum. Burma- búinn læddist að hjörðinni og tók að athuga fílana. Þeir voru 26 talsins, og hann varð að skoða lendar þeirra, til þess að gæta að brennimarki okkar. Að síðustu rak hann alla hjörðina framhjá felustað mínum. Þeir þrömmuðu framhjá, sumir ekki nema tíu fet frá mér, en enginn þeirra varð mín var. Hóphvötin er svo sterk meðal fílanna, að eitt sinn olli hún eyðileggingu á járnbrautar- stöð í Burma. Þýzkt dýrakaup- mannafélag hafði keypt ungan fíl af okkur. Fíllinn var settur í járnbrautarvagn og vagninn færður á hliðarspor yfir nóttina. Fíllinn ungi, sem var óvanur slíkri meðferð, tók að öskra af öllum mætti. Fílar í nágrenninu gengu á hljóðið, réðust á vagn- inn og leystu fílinn úr prísund- inni. Síðan réðust þeir á stöðv- arbygginguna.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.