Úrval - 01.02.1947, Page 47

Úrval - 01.02.1947, Page 47
ÞARFASTI ÞJÓNN" INDLANDS 45 ranann og tók á rás í áttina til mannsins. Verkstjórinn lyfti rifflinum og hlóð hann með íveim stórum nikkelkúlum. Það var varasamt að skjóta of fljótt, því að fílsheilinn er lítið skotmark, en einungis heilaskot getur stöðvað óðan fíl. Það veldur auknum erfið- Jeikum, hve fíllinn ber hausinn hátt og svo liitt, að hann vefur ranann upp í einskonar linykil. Píllinn geystist áfram og jörðin skalf. Þegar hann var í 50 metra fjarlægð, skaut verk- stjórinn úr öðru hlaupinu, en án árangurs að því er virtist; síð- ara skotinu skaut hann, er fíll- Inn var 20 metra í burtu. Fíll- inn steyptist um koll og víg- tennurnar grófust niður í jörð- ína, einu eða tveim fetum frá manninum. Fílar hafa fremur daufa sjón og heym, og lélegt lyktarskyn, ef miðað er vio önnur frurn- skógardýr, en þeir þurfa ekki að óttast neitt, nema ef tígris- dýr kann að ráðast á ungfíl ein- staka sinnum. Eitt sinn söknuðum við ungs tannfíls og var talið, að hann hefði lagzt út með viliifílum. kjokkrum dögum síðar sagði Burmabúi einn, sem vann hjá okkur, mér frá því, að villt fíla- hjörð væri svo sem mílu vegar í burtu, og stakk upp á því, að við færum og aðgættum, hvort okkar fíll væri meðal þeirra. Ég kom mér fyrir í klettaskoru í lækjarfarvegi og hafði riffil- inn við höndina, ef eitthvað kæmi fyrir. Ég heyrði að fílarn- ir voru á næstu grösum. Burma- búinn læddist að hjörðinni og tók að athuga fílana. Þeir voru 26 talsins, og hann varð að skoða lendar þeirra, til þess að gæta að brennimarki okkar. Að síðustu rak hann alla hjörðina framhjá felustað mínum. Þeir þrömmuðu framhjá, sumir ekki nema tíu fet frá mér, en enginn þeirra varð mín var. Hóphvötin er svo sterk meðal fílanna, að eitt sinn olli hún eyðileggingu á járnbrautar- stöð í Burma. Þýzkt dýrakaup- mannafélag hafði keypt ungan fíl af okkur. Fíllinn var settur í járnbrautarvagn og vagninn færður á hliðarspor yfir nóttina. Fíllinn ungi, sem var óvanur slíkri meðferð, tók að öskra af öllum mætti. Fílar í nágrenninu gengu á hljóðið, réðust á vagn- inn og leystu fílinn úr prísund- inni. Síðan réðust þeir á stöðv- arbygginguna.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.