Úrval - 01.06.1948, Page 61

Úrval - 01.06.1948, Page 61
MÖRGÆSAEYJAN 59 henni fyndist kyrtillinn ekki of síður, en hún svaraði með sjálfs- öryggi, að það væri hann ekki — hún gæti haldið honum uppi. Og svo tók hún með vinstri hendinni bakatil í pilsið, dró það skáhallt upp yfir mjöðmina og gætti þess að hælarnir kæmu í ljós. Síðan gekk hún af stað, stuttum skrefum og vaggaði sér í lendunum. Hún leit ekki við, en um leið og hún fór framhjá læk, gaut hún augunum út undan sér til að sjá spegilmynd sína í vatninu. Mörgæsasteggur, sem mætti henni, nam staðar undrandi, snéri við og fór í humátt á eftir henni. Á leið sinni meðfram ströndinni mætti hún fleiri steggjum, sem voru að koma í land; þeim varð starsýnt á hana og veittu henpi líka eftirför. Þeir sem lágu á sandinum stóðu upp og slógust í förina. Og því lengra sem hún gekk, því íleiri bættust í hópinn; þeir komu niður slóðirnar ofan úr fjöllunum, úr klettagjánum, og utan af sjónum. Og allir upp til hópa, full- vaxta steggir með þreklegar axlir og loðin brjóst, lipur ung- menni, öldungar, sem hristu hrukkóttan, rósrauðan feld sinn undir hvítu hári, eða drógu á eftir sér skorpna spóaleggina, allir skunduðu áfram, blésu og gáfu frá sér ramman þef og hás hljóð. En hún hélt áfram og virtist ekki taka eftir neinu. „Faðir,“ hrópaði Magis, „taktu eftir hvernig augu þeirra allra beinast að þungamiðju þessarar ungmeyjar eftir að þessi þungamiðja hefur nú verið hjúpuð klæðum. Himingeimur- inn heillar ímyndunarafl stærð- fræðingsins vegna hinna marg- víslegu eiginleika sinna. Til þess að holdlegir eiginleikar gætu tendrað ímyndunarafl mörgæs- anna var nauðsynlegt að hylja þá sjónum augna þeirra. — Sjálfum finnst mér aðdráttar- afl þessarar mörgæsar ómót- stæðilegt á þessari stundu. Hvort það er af því, að pilsið gefur mjöðmum hennar aukið gildi, Ijær þeim í einföldum tíguleik sínum sérstaka og jafn- framt algilda eiginleika, en hylur allt annað sjónum augn- anna, hvort þetta er ástæðan, get ég ekki sagt, en ég finn, að ef ég tæki hana í fang mér, mundi ég öðlast fullkomnun mannlegrar hamingju. Óþol mitt er svo mikið, að það væri til- 8*
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.