Úrval - 01.12.1956, Blaðsíða 51

Úrval - 01.12.1956, Blaðsíða 51
Enginn getur umflúið glímuna við Elli Jterlingu, en hvenær verður hún lögð að velli? Verður ellin gerð iitlæg? Grein úr „Allt eftir dr. Uno Boklimd, líffræðing. DAGINN sem Nóbelsverð- launalæknirinn Alexis Carrel losaði nokkrar bandvefs. frumur úr hjartanu á kjúk- lingafóstri og sökkti þeim nið- ur í dauðhreinsaðan næringar- vökva í glerhylki hófst nýr kapítuli í hinni eilífu baráttu mannsins við dauðann, kapítuli, sem segja má að lokið hafi með fullum sigri mannsins. Þessi hjartavefur laut ekki hinu óbifanlega lögmáli náttúr- unnar um ellihrörnun og dauða. Með því að setja frumurnar næstum daglega í nýjan nær- ingarvökva og gefa þeim þannig ný vaxtarefni, jafnframt því sem skaðleg úrgangsefni voru skoluð burtu, gaf Carrel þess- um tilraunalífverum sínum ótímabundið líf, líf sem átti sér enga fortíð og enga framtíð, heldur aðeins eilíft nú. En utan við glerhús frum- anna geistist tíminn eirðarlaus framhjá. Tilraunin byrjaði 1912. Fyrstu sjö árin liðu og frum- urnar lifðu áfram innan gler- veggjanna. Eftir önnur sjö ár voru frumurnar orðnar helm- ingi eldri en hænsnafrumur höfðu nokkurn tíma orðið áður, og voru enn við góða heilsu. Árið 1935 — eftir 23 ár — til- kynnti Carrel, að þær væru enn í fullu fjöri. „Þær eru í raun og veru ó- dauólegar“ sagði hann í skýrslu sinni. Hvílíkt regindjúp er ekki staðfest milli þesskonar tilveru í gerilsnauðu glerhylki og frjálsu lífi einstaklings. Verður nokkurn tíma hægt að brúa það djúp? Geta lifandi verur, utan við tilraunatæki vísindamann- anna, nokkurntíma komizt úr kallfæri við heimsklukkuna, ef svo mætti að orði komast? Því er hægt að svara játandi. Einfrumungarnir eru af náttúr- unnar hendi gæddir eilífri æsku. En hvernig er hið ,,frjálsa“ líf þeirra ? ,,Það er tilbreytingasnautt líf, sem þessi dýr lifa. Það líður fram eins og óljós flaumur þægilegra og ó- þægilegra skynjana. Ríki litanna þekkja þau ekki, aðeins óljósan mun ljóss og myrkurs. Heimur tónanna er þeim ókunnugur, og angan og óþef greina þau ekki, en sumt dreg- ur þau að sér og annað hrindir þeim frá sér af ómótstæðilegu afli. Stundmn kemur fyrir að svona dýr rifnar í sundur, klofnar, en það er ekki dauði, heldur tvöfalt lif, þvi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.