Úrval - 01.12.1956, Qupperneq 109

ÁSTRÍÐA
107
ur loforð þitt, verð ég hamingju.
samasta konan í veröldinni. En
ef þú fórnar hinu gamla fyrir
hið nýja og lítur á ást okkar
sem stundarfyrirbrigði, þá mun
ég að vísu elska þig eins og áð-
ur, en ég mun bera harm í
huga alla ævi. Þetta er allt á
þínu valdi og ég hef ekkert
meira um það að segja.
Farðu varlega með þig. Ég
sendi þér jadehring, sem ég bar
1 bernsku, og ég vona að þú
viljir eiga hann til minningar
um ást okkar. Jade er tákn
heiðarleikans og sjálfur baugur.
inn merkir það sem stöðugt
er. Ég sendi þér líka hönk
af silkiþræði og tárflekkað
tekefli úr bambus. Þetta eru
einfaldir hlutir, en ég sendi
þér þá í þeirri von, að ást þín
verði flekklaus sem jade og
traust og stöðug eins og hring-
urinn. Tárablettirnir á bambusn.
um og þráðarhespan eiga að
minna þig á ást mína og hinar
flóknu tilfinningar sem lokast
í brjósti mínu. Hjarta mitt er
nálægt þér, þó að líkami minn
sé langt í burtu. Ef hugsanir
væru nógu máttugar, mundi ég
vera hjá þér hverja stund. Þetta
bréf ber þér boð um ákafa þrá
mína og örvæntingarfulla von
um að okkur megi auðnast að
hittast aftur. Farðu varlega
með þig, borðaðu vel og hafðu
engar áhyggjur af mér.“
Yang sá, að vinur hans roðn-
aði og bliknaði á víxl meðan
hann var að lesa bréfið. Eftir
nokkra þögn sagði Yang:
„Hvers vegna ferðu ekki að
finna hana?“ Yuan afsakaði sig
með námi sínu og sagði að allt
gengi á tréfótunum hiá sér.
Yang lét ekki blekkjast.
„Þetta er ekki rétt framkoma
gagnvart henni," sagði Yang.
„Segðu mér sannleikann."
„Ég get ekki gift mig strax.
Ég verð að sinna náminu. Það
er rétt, að ég átti vingott við
hana. Hún kom til mín — ég
get ekki látið svona æskubrek
hafa áhrif á framtíð mína.“
„Æskubrek?"
„Já, hafi maður gert eitthvað
sem maður átti ekki að gera —•
er þá ekki eina ráðið að hætt
því ?“
Yang varð reiður. „Þú getur
kallað það æskubrek. En hvað
um stúlkuna, sem skrifaði þér
bréfið?“
Yuan varð vandræðalegur á
svipinn. „Ungur maður getur
gert skyssur. Hann ætti ekki að
eyða tíma sínum í kvenfólk.
Hann ætti —“
„Yuan“, sagði Yang. „Ef þér
hefur snúizt hugur, þá skaltu
ekki vera að breiða yfir það.
Ég skal segja þér álit mitt á
þér. Þú ert eigingjarnasti
hræsnari sem ég hef kynnzt."
Yang var viss um að vinur
hans sagði ekki allan sannleik-
ann, hér bjó eitthvað annað und-
ir. Hann dvaldi í höfuðborginni
í viku og á þeim tíma komst
hann að þvi hvað Yuan hafði
fyrir stafni. Hann var í tygjum