Úrval - 01.01.1970, Síða 36

34
ÚRVAL
Augað varð betra og fíllinn gat séð
dálítið. Læknirinn vildi þess vegna
framkvæma sömu aðgerðina á hinu
auganu daginn eftir. Þegar dýrið
var fært inn og heyrði rödd lækn-
isins, lagðist það sjálft, lagði höfuð-
ið varlega aftur, rúllaði rananum
sínum saman og hélt niðri í sér
andanum, nákvæmlega á sama hátt
og menn gera, áður en þeir gangast
undir sársaukafulla aðgerð. Þegar
aðgerðinni var lokið, varpaði fíllinn
öndinni léttar og með ýmiss konar
hreyfingum sýndi hann greinilega,
að hann vildi votta lækninum þakk-
læti sitt fyrir hjálpina.
Hefnigirni fílsins er orðlögð. —
Særðir fílar hefna sín oft á hinn
hryllilegasta hátt. Fíll nokkur, er
hafði verið særður af innfæddum
manni, elti hann inn í bæinn, náði
honum og tróð hann undir svo að
hann lézt samstundis. Á þetta at-
vik horfði fjöldi skelfdra áhorfenda.
Fílnum tókst að flýja til skógarins
aftur að loknu ódæðinu.
Sé hefnigirnin áberandi í eðlisfari
fíla, þá er meðaumkunin það ekki
síður. Eitt sinn er landfarsótt geys-
aði í bæ nokkrum í Vestur-Indlandi,
lágu sjúkir og látnir eins og hrá-
viði um götur bæjarins. Ríkur fursti,
sem búsettur var í bæ þessum,
þurfti að leggja af stað í ferðalag
og honum fannst. að ekki yrði hjá
því komizt, að fíllinn hans træði á
hinu óhamingjusama fólki, sem lá
látið eða bjargarlaust á götunum.
Furstinn kærði sig kollóttan um
þetta og honum kom ekki til hug-
ar að bíða, þar til göturnar yrðu
ruddar. Fíllinn hans var hins veg-
ar á annarri skoðun. Hversu mjög
sem furstinn hamaðist og lét í ljós
reiði sína, gekk fíllinn fet fyrir fet
og gætti þess vandlega að troða
ekki ofan á hið óhamingjusama fólk.
Þarna kom sem sagt í ljós, að fíll-
inn hafði til að bera meiri mannúð
og ríkari tilfinningar en húsbóndi
hans!
Einna frægastur fíla nú á seinni
árum er tvímælalaust fíllinn Júm-
bo, sem átti að feta í fótspor fíla
Hannibals og fara sömu leið yfir
Alpafjöllin. Myndin, sem fylgir
grein þessari, er einmitt af Júmbó
litla og við skulum rifja upp sögu
hans með því að glugga í blöðum
frá júlí í fyrra:
„Það er fíll á leiðinni yfir Alpa-
fjöll.
Hann heitir Jumbó, er ellefu ára
og í fylgd með honum er „brezki
Alpaleiðangurinn“ — flokkur
manna, sem hefur tekið sér fyrir
hendur að sanna, að fílar Hanni-
bals hafi farið um Clapierskarð,
þegar hann fór í herferðina gegn
Róm árið 218 fyrir Krists burð.
Júmbo átti til skamms tíma heima
í dýragarðinum í Torino og var
fluttur til Chambery í járnbrautar-
lest.
Hann mun bera „frakka“ á ferð
sinni yfir Alpana.
Ef allt gengur að óskum, heldur
hann sigri hrósandi inn í Italíu eft-
ir svo sem níu daga.
En lánið lék ekki við Júmbo litla.
Hann fékk ekki að njóta þeirrar
ánægju að koma sigri hrósandi til
Rómar:
„Júmbo, sem brezkur leiðangur
fékk lánaðan í dýragarði í Torino
til þess að sanna kenninguna, að